Junior High School သို႕ အလည္ တစ္ေခါက္

ဒီေန႕ နာဂိုယာမွာရွိတဲ့ (၇) တန္း ကေန (၉) တန္း အထိ သင္တဲ့ Junior High School ကို Volunteer အျဖစ္ အတန္းေဖာ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႕ လိုက္သြားျဖစ္ပါတယ္။ သြားရတဲ့အေၾကာင္းကေတာ့ Junior High School ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ Presentation ေတြကို နားေထာင္ၿပီး မွတ္ခ်က္ေပးဖို႕၊ ကိုယ့္ႏိုင္ငံအေၾကာင္း သူတို႕သိခ်င္တာ၊ မသိေသးတာေတြကို ရွင္းျပေပးဖို႕ပါ။

ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ မူလတန္း၊ အလယ္တန္း၊ အထက္တန္းေက်ာင္းေတြက ဂ်ပန္ႏိုင္ငံေရာက္ ႏိုင္ငံတကာေက်ာင္းသားေတြကို ဖိတ္ေခၚၿပီး သက္ဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံမ်ားအေၾကာင္း ၄င္းတို႕ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားကို မိတ္ဆက္၊ ရွင္းျပေစတဲ့ အစီအစဥ္ေတြ ဒီမွာ ေခတ္စားပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ အစီအစဥ္မ်ားဟာ Volunteer သက္သက္ျဖစ္ေပမယ့္၊ အခ်ိဳ႕ အစီအစဥ္မ်ားကေတာ့ သြားရတဲ့ခရီးအကြာအေ၀း ေပၚ မူတည္ၿပီး ခရီးစရိတ္အေနနဲ႕ ခ်ီးျမွင့္ေငြ ယန္း ၃၀၀၀ ကေန ယန္း ၅၀၀၀ ေလာက္အထိ ေပးပါတယ္။ ဒီလိုအစီအစဥ္ေတြကို သတိျပဳမိေနတာ ၾကာေပမယ့္ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် တစ္ခါမွ မပါ၀င္ခဲ့ဖူးေသးပါဘူး။

ကၽြန္ေတာ့္ကိုလည္း ဒီလိုခပ္ဆင္ဆင္တူတဲ့ အစီအစဥ္မ်ားမွာ ပါ၀င္ဖို႕ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မွဳဘာသာရပ္ဌာနက အတန္းေဖာ္ ဂ်ပန္သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ၿပီးခဲ့တဲ့ ၾသဂုတ္လေလာက္ ကတည္းက ေခၚေနခဲ့ပါတယ္။ သူတို႕ေတြက ဌာနက ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ EIUP လို႕ ေခၚတဲ့ (Education for International Understanding Program) က အဖြဲ႕၀င္ေတြလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြ စီစဥ္တဲ့ ေန႕ရက္တိုင္းမွာ ကိုယ္ယူထားတဲ့ အတန္းတစ္ခုခု ရွိေနတာေၾကာင့္ လိုက္သြားဖို႕ တစ္ခါမွ အဆင္မေျပခဲ့ပါဘူး။ အားတဲ့အခ်ိန္နဲ႕တိုက္ဆိုင္ရင္ေတာ့ သြားမယ္လို႕ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းကို ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း သူငယ္ခ်င္းက ၂၀၁၀၊ ဇန္န၀ါရီလေလာက္မွာ လုပ္မယ့္အစီအစဥ္မွာပါဖို႕ ကၽြန္ေတာ့္ကို လြန္ခဲ့တဲ့ (၂) လ၊ (၃) လ ခန္႕က စ ေျပာလာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကေတာ့ အခု semester မွာ တက္ရတဲ့ အတန္းေတြ၊ စာေတြနဲ႕ ပိေနတာေၾကာင့္၊ ဒီအစီအစဥ္နဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး စိတ္မပါေတာ့ဘူး ျဖစ္ေနပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ ပတ္ ေလာက္က သူငယ္ခ်င္းက ထပ္ေျပာေတာ့လည္း အေျဖအတိအက် မေပးခဲ့ပါဘူး။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္ သြားဖို႕အတြက္ အခ်ိန္ကို မေပးႏိုင္၊ မေပးခ်င္ဘူး ျဖစ္ေနတာပါ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ (၂) ပတ္ေလာက္မွာေတာ့ သူက အတင္းအက်ပ္ကို လုိက္ဖို႕ေျပာလုိ႕ စိတ္မပါဘဲ သေဘာတူခဲ့ရပါတယ္။ (စကားခ်ပ္) သူငယ္ခ်င္းက ေခ်ာတဲ့ ဂ်ပန္မေလး ျဖစ္ေနလို႕ပါ :P

ဒီလိုနဲ႕ ဒီေန႕ေတာ့ ေရွာင္လို႕မရတဲ့ ဒီအစီအစဥ္ကို လိုက္ဖို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြ ၁၂ နာရီမွာ စုရပ္မွာ ဆံုၾကပါတယ္။ သြားရမယ့္ေက်ာင္းက ကၽြန္ေတာ္တို႕ တကၠသိုလ္နဲ႕ လမ္းေလွ်ာက္သြားရင္ မိနစ္ (၂၀) ေလာက္ပဲၾကာမွာမို႕ အားလံုး တေပ်ာ္တပါး လမ္းေလွ်ာက္သြားၾကပါတယ္။ ေန႕လည္စာ မစားရေသးတာေၾကာင့္ ဦးေဆာင္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းမေလးက အားလံုးကို Onigiri (ဂ်ပန္ထမင္းလံုး) ၀ယ္ေကၽြးပါတယ္။


ဒီတစ္ေခါက္သြားၾကတဲ့ Volunteer ေတြကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္ ဟန္ေဂရီ၊ တရုတ္၊ အိႏၵိယ၊ ပါကစၥတန္၊ မြန္ဂိုလီးယား ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္တို႕ တစ္ဦးခ်င္းအတြက္ ဘာသာျပန္ေပးမယ့္ ဂ်ပန္အတန္းေဖာ္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။


(Junior High School, Nagoya, Japan)


ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးနဲ႕ သက္ဆိုင္ရာ ဆရာ၊ ဆရာမေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို ဂ်ပန္ထံုးစံ ေရေႏြးၾကမ္း၊ မုန္႕ တို႕နဲ႕ ဧည့္ခံၿပီး၊ ေက်ာင္းအေၾကာင္း အနည္းငယ္ရွင္းျပပါတယ္။ အခုေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ (၆၀၀) ခန္႕ရွိေၾကာင္း၊ ပညာေရးဆိုင္ရာ စည္းမ်ဥ္းအသစ္အရ စာသင္ခန္းတစ္ခန္းမွာ ေက်ာင္းသား (၃၀) ခန္႕သာ ထားေတာ့ေၾကာင္း နဲ႕ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ရွင္းျပခ်က္အရ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရဲ႕ ေက်ာင္းမ်ားမွာ အခုေနာက္ပိုင္း English နဲ႕ပတ္သက္လို႕ Native Speaker တစ္ေယာက္ (သို႕) ႏွစ္ေယာက္ ခန္႕ပါ ရွိေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္းကို သိရပါတယ္။

ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြရဲ႕ ငယ္စဥ္ေက်ာင္းသားဘ၀ကို ေမးေတာ့ ပါကစၥတန္က သူငယ္ခ်င္းေျဖတာ ဗဟုသုတရဖြယ္ပါ။ သူငယ္ခ်င္းက ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံ၊ တရားေရးနယ္ပယ္မွာ ရာထူးတာ၀န္ႀကီးတစ္ခုကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့၊ ဗဟုသုတၾကြယ္၀တဲ့ လူလတ္ပိုိင္းတစ္ဦးပါ။ သူက သူငယ္စဥ္က အမိုးအကာမရွိ သစ္ပင္ေအာက္မွာ လူ (၄၀၊ ၅၀) နဲ႕အတူ ၀ိုင္းထိုင္၊ စာသင္ရင္း သူ႕ဘ၀ကို ေက်ာ္ျဖတ္လာေၾကာင္း ရွင္းျပပါတယ္။ ဘ၀မွာ ကိုယ့္ထက္ ၾကမ္းတမ္းခက္ခဲတဲ့ ခရီးကို ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး၊ ေအာင္ျမင္ေနသူေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနေသးတာ ဆင္ျခင္စရာပါပဲ။

အဲဒီေနာက္ ဒီေန႕အစီအစဥ္နဲ႕ သက္ဆိုင္တဲ့အတန္းမ်ားက ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြက ဆိုင္ရာႏိုင္ငံမ်ားအေၾကာင္းကို ေလ့လာထားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း၊ ၄င္းတို႕ေတြက သူတို႕ေလ့လာထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို စာ၊ ပန္းခ်ီ၊ ဓါတ္ပံုေတြနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေတြကို ရွင္းလင္းၿပီး Presentation လုပ္မွာျဖစ္ေၾကာင္း နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြက ေက်ာင္းသားေလးေတြရဲ႕ ရွင္းလင္းတင္ျပခ်က္ေတြ အေပၚမွာ မွတ္ခ်က္ေပး၊ အမွားျပင္ေပး၊ မသိတာ ရွင္းလင္းေျပာၾကားေပးဖို႕ ေက်ာင္းက ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားသား ေက်ာင္းသားတစ္ဦးစီက အတန္းတစ္ခုစီကို တာ၀န္ယူ၊ ပါ၀င္ရမွာျဖစ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြ ကိုယ္အုပ္စုနဲ႕ကိုယ္ ဆိုင္ရာအတန္းရွိရာကို ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။


School Corridor

အတန္းပိုင္ဆရာ၊ ဘာသာျပန္ေပးမယ့္ သူငယ္ခ်င္း နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြ အခန္းထဲ ၀င္တဲ့အခါမွာ စူးစမ္းၿပီး ၀ိုင္းၾကည့္ၾကတာကေတာ့ လန္႕ခ်င္စရာပါပဲ။ ဆရာက အတန္းနဲ႕ကၽြန္ေတာ့္ကို စတင္ မိတ္ဆက္ေပးၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကုိယ့္အေၾကာင္း အနည္းငယ္ ေျပာၿပီး ထပ္ မိတ္ဆက္ရပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေလးေတြရဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ Presentation စတင္ပါေတာ့တယ္။ သူတို႕ေလးေတြကို တစ္ဖြဲ႕မွာ ၄၊ ၅ ဦးခန္႕နဲ႕ အဖြဲ႕ (၆) ခြဲထားတာပါ။ တစ္ဖြဲ႕ခ်င္းစီက မတူတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို ဂ်ပန္လို ကၽြန္ေတာ့္ကို ရွင္းလင္းေျပာျပၾကပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိသေလာက္ ျပန္ေျပာရရင္ ပထမအဖြဲ႕က ေရႊတိဂံုဘုရားအေၾကာင္းကို က်ိဳတိုမွာ ရွိတဲ့ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံက အျမင့္ဆံုး Toji Temple နဲ႕ ႏွိဳင္းယွဥ္ၿပီး သမိုင္းေၾကာင္းနဲ႕တကြ ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေျပာသြားပါတယ္။ (၅ ဆင့္ရွိတဲ့ Toji Temple ဟာ ၅၇ မီတာ (ေပ ၁၈၀) ရွိၿပီး၊ သစ္သားနဲ႕ ေဆာက္လုပ္ထားတဲ့ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံက အျမင့္ဆံုး Temple ျဖစ္ပါတယ္။


Toji Temple, Kyoto (ကၽြန္ေတာ္ က်ိဳတိုသြားတုန္းက ရိုက္ခဲ့တဲ့ပံုပါ။)

ေနာက္ပုဂံ အေၾကာင္း။ ဒုတိယအဖြဲ႕ က ရွင္ျပဳ နဲ႕ မဂၤေဆာင္အေၾကာင္း။ ရွင္ျပဳ အေၾကာင္း ေျပာတုန္းက ေမာင္ရင္ေလာင္းကို ေျမႀကီးနဲ႕မထိေအာင္ ထမ္းပိုးၾကပံု၊ ရွင္ေလာင္းလွည့္ပံု၊ ေခါင္းရိတ္တာကအစ အေသးစိတ္ေျပာသြားျပန္ပါတယ္။ တတိယအဖြဲ႕က ျမန္မာစီးပြားေရး နဲ႕ လုပ္ငန္းေတြအေၾကာင္း၊ ေနာက္ျမန္မာႏိုင္ငံက ဂ်ပန္ႏိုင္ငံက ကားေဟာင္းေတြ တင္သြင္းတဲ့အေၾကာင္း နဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံက ေစ်းအလြန္ျမင့္တဲ့ကားေစ်းႏွဳန္းအေၾကာင္းေတြကို ဓါတ္ပံုနဲ႕တကြ ေျပာပါတယ္။ ၄ဖြဲ႕ေျမာက္ ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ အားကစားအေၾကာင္း။ ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႕၊ ျခင္းလံုး နဲ႕ အခုေနာက္ဆံုး Pro Football Club ေတြ အေၾကာင္းကအစ ေျပာႏိုင္ၾကပါတယ္။ ၅ဖြဲ႕ေျမာက္အုပ္စုက ျမန္မာစာလံုးမ်ားကို ကိုယ္တိုင္ေရးထားၿပီး၊ ျမန္မာ့ဂီတ၊ ေစာင္းအပါအ၀င္ ရိုးရာတူရိယာေတြ နဲ႕ ေခတ္ေပၚနာမည္ႀကီးအဆိုေတာ္အဖြဲ႕ေတြ အေၾကာင္း။ ေနာက္ကၽြန္ေတာ္သေဘာက်မိတာကေတာ့ သူတို႕ရဲ႕ ျမန္မာသီခ်င္းေတြနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့မွတ္ခ်က္ပါပဲ။ သူတို႕ေတြက ျမန္မာေတြက အမ်ားေသာအားျဖင့္ သီခ်င္းေတြကို ကိုယ္ပိုင္မစပ္ဘဲ ေကာ္ပီေတြဆိုၾကေၾကာင္း၊ အေနာက္တိုင္း၊ အဓိကအေနနဲ႕ အေမရိကန္သီခ်င္းေတြကို ေကာ္ပီလုပ္ေၾကာင္း ေထာက္ျပေျပာဆိုသြားပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးအဖြဲ႕ကေတာ့ ျမန္မာ့အစားအစာေတြျဖစ္တဲ့ မုန္႕ဟင္းခါး၊ အုန္းႏို႕ေခါက္ဆြဲ၊ နန္းႀကီး နဲ႕ ျမန္မာဘီယာ ပါမက်န္ ရြတ္ျပၾကလို႕ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ဗိုက္ဆာသြားပါတယ္။ အစားအေသာက္ေတြရဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံက လက္ရွိေစ်းႏွဳန္းေတြကိုလည္း ဂ်ပန္ႏိုင္ငံက ေစ်းႏွဳန္းေတြနဲ႕ ႏွိဳင္းယွဥ္တင္ျပသြားပါတယ္။





သူတို႕ေလးေတြရဲ႕ ျမန္မာအေၾကာင္း Presentation ေတြကို နားေထာင္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ခံစားမွဳေတြ အေတာ္စံုသြားပါတယ္။

ဦးဆံုးကေတာ့ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ ႏိုင္ငံျခားသားကေလးေတြ ကုိယ့္ႏိုင္ငံအေၾကာင္းကို တခမ္းတနား ရွင္းျပတာ နားေထာင္ရလို႕ ဂုဏ္ယူမိတာပါပဲ။ ေနာက္အခ်က္က ဒီ အသက္ (၁၃၊ ၁၄) ႏွစ္အရြယ္ ကေလးေတြက ျမန္မာႏိုင္ငံအေၾကာင္းကို ကၽြန္ေတာ္အေပၚမွာ ေရးျပခဲ့တာေတြအပါအ၀င္ သီတင္းကၽြတ္ မီးထြန္းပြဲ၊ ဗုဒၶအေၾကာင္းပါမက်န္ အေၾကာင္းအရာစံု ကို တကယ့္ကို ႏွံႏွံစပ္စပ္ ေျပာဆိုရွင္းျပႏိုင္လို႕ပါပဲ။ ျမန္မာအသံထြက္ေတြျဖစ္တဲ့ ျခင္းလံုး၊ မုန္႕ဟင္းခါး၊ နန္းႀကီး၊ အုန္းႏို႕ေခါက္ဆြဲ စတာေတြကိုလည္း ပီပီသသ ထြက္ႏိုင္ၾကပါတယ္။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရရင္ Powerpoint မသံုးတာကလြဲလို႕ သူတို႕အရြယ္နဲ႕ သူတို႕ တင္ျပသြားတာဟာ တခ်ိဳ႕ေသာ ဘြဲ႕ႀကိဳ၊ ဘြဲ႕လြန္တက္ေက်ာင္းသားေတြထက္ သာတယ္လို႕ ေျပာလို႕ရပါတယ္။ သူတို႕ ေျပာသြားတဲ့အထဲမွာ ကိုယ္မသိတာလည္း ပါရဲ႕။ ေနာက္တစ္ခု ခ်ီးက်ဴးမိတာကေတာ့ သူတို႕ရဲ႕ Presentation တိုင္းရဲ႕အဆံုးမွာ ေမးခြန္း (သို႕) comments တစ္ခုခု ပါစၿမဲပါ။ ဆရာတိုက္တြန္းတာေၾကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ျဖစ္ ဒီလို imaginative ျဖစ္တာဟာ အင္မတန္ေကာင္းတဲ့ အေလ့အက်င့္ပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြ ငယ္စဥ္ကတည္းက ဒါေရး၊ ဒါက်က္ စနစ္ေၾကာင့္ အခုအရြယ္အထိ ေမးခြန္းေမးပါ၊ comments ေပးပါဆိုရင္ လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႕ ထြက္မလာေသးပါဘူး။ imaginative ျဖစ္ဖို႕ အေတာ့္ကို ႀကိဳးစားေနရတုန္းပါ။ ကေလးေတြရဲ႕ Presentation ေတြ အားလံုးအၿပီး၊ Q&A section လာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို သိခ်င္တဲ့ေမးခြန္းမ်ား ေမးဖို႕ အတန္းပိုင္ဆရာေျပာေတာ့ လက္ေထာင္ၾကတာ ေက်ာင္းသားတ၀က္နီးပါးေလာက္ပါပဲ။ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရး ကစလို႕၊ လက္ေ၀ွ႕ထိုးဖူးသလား၊ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဘာေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြမ်ားတာလဲ၊ ေနာက္ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ကေတာ့ အိုးစည္၊ ဗံု ေတြကို တိရစာၦန္သားေရေတြနဲ႕ လုပ္တယ္ၾကားဖူးလို႕၊ ဘယ္အေကာင္ရဲ႕ သားေရနဲ႕လုပ္တာလဲ ကအဆံုး ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ေမးၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေမးသမွ်ကို မေျဖႏိုင္ပါဘူး။ မသိတာကို မသိဘူးသာ ရိုးသားစြာ ၀န္ခံခဲ့ရပါတယ္။

ေနာက္ဆံုး ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ကလည္း အသင့္ျပင္ဆင္ထားတဲ့၊ ဓါတ္ပံုမ်ားမ်ားပါတဲ့ ျမန္မာ Country Profile Presentation ကို သူတို႕ေလးေတြ လုပ္ခဲ့တဲ့ Presentation နဲ႕ တိုက္ဆိုင္ရွင္းျပခဲ့လို႕ သူတို႕ေတြ အေတာ္စိတ္လွဳပ္ရွား၊ ၀မ္းသာၾကပါတယ္။ ဥပမာ လိုရင္းေျပာရရင္၊ ေရႊတိဂံုဘုရားအေၾကာင္း Present လုပ္သူက ေရႊတိဂံုဘုရားပံုျပၿပီး ကၽြန္ေတာ္က ျပန္ရွင္းျပလို႕ေပ်ာ္၊ ရွင္ျပဳ အေၾကာင္းေျပာသူက ကိုရင္ေလးေတြ ဓါတ္ပံုျမင္ရလို႕ေပ်ာ္၊ ေနာက္ မဂၤလာေဆာင္အေၾကာင္း ေျပာသူကလည္း ျမန္မာမဂၤလာေဆာင္ပံုေတြ ေတြ႕ရလို႕၊ ျခင္းလံုးသမားကလည္း ျခင္းလံုးပံု ျမင္ရလုိ႕ ၀မ္းသာနဲ႕ေပါ့။

ေနာက္ႀကံဳတုန္းေျပာရရင္ ဂ်ပန္မွာလုပ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ Presentation ေတြမွာ ျမန္မာအကၡရာ နဲ႕ လက္ရွိသံုးစြဲေနတဲ့ ေငြေၾကးဓါတ္ပံုေတြ ျပရင္ ၾကည့္ရွဳသူေတြ အေတာ္စိတ္၀င္စားၾကပါတယ္။ ေငြေၾကးနဲ႕ပတ္သက္ရင္ေတာ့ ျမန္မာေငြေၾကးေပၚမွာ ဘာေၾကာင့္ အေကာင္ပံုေတြ ေဖာ္ျပရတာလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကေတာ့ မၾကာခဏ အေမးခံရၿပီး၊ အေျဖရ ၾကပ္ေစပါတယ္။ :) ကၽြန္ေတာ္က ျမန္မာႏိုင္ငံက ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း ပညာသင္ၾကားေရးကို ဓါတ္ပံုနဲ႕အတူ ရွင္းျပေတာ့လည္း အတန္းပိုင္ဆရာအပါအ၀င္ သူတို႕ေလးေတြ အေတာ္စိတ္၀င္စားၾကပါတယ္။ ေနာက္ break တိုင္းမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို အမွတ္တရ လက္မွတ္ေတြ ၀ိုင္းထိုင္းခိုင္းၾကလို႕ ဘယ္ကေနဘယ္လို celebrity ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္သြားပါေသးတယ္။

ေနာက္ဆံုးအစီအစဥ္အေနနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အခ်ိန္တို Powerpoint ဓါတ္ပံုျပရင္း ကုန္ဆံုးခဲ့တဲ့ ဒီေန႕ Volunteer အစီအစဥ္ဟာ ကၽြန္ေတာ္ေရာ၊ သူတို႕ေလးေတြပါ တစ္ကယ့္ကို အမွတ္တရ ျဖစ္ေနမွာပါ။ ေယဘုယ်သံုးသပ္ရရင္ ဒီလိုအစီအစဥ္ေတြဟာ ဂ်ပန္ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြရဲ႕ ဗဟုသုတ၊ အေတြးအေခၚ ကို တိုးတက္ေစရံုသာမကဘဲ သူတို႕ကို အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ ေစ့ေဆာ္မွဳ motivation ျဖစ္ေစမယ္လို႕လည္း ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ့္ဘက္က ေက်ာင္းသားေလးေတြ နဲ႕ အတန္းပိုင္ဆရာကို ျပန္ေမးခဲ့တာကေတာ့ ဒီလိုေကာင္းမြန္ျပည့္စံုတဲ့ Presentation ေတြလုပ္ႏိုင္ဖို႕ သူတို႕ေတြ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ယူခဲ့ရသလဲဆိုတာကိုပါ။ သိရွိခဲ့တဲ့အေျဖကေတာ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေလးေတြကို စာသင္ႏွစ္ ပထမႏွစ္၀က္မွာ ဂ်ပန္အေၾကာင္းေလ့လာခိုင္းတယ္၊ ဒုတိယႏွစ္၀က္မွာ သက္ဆိုင္ရာ သူတို႕Present လုပ္မယ့္ ႏိုင္ငံကို comparative study သေဘာနဲ႕ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံနဲ႕ ႏိွဳင္းယွဥ္ေလ့လာေစတယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။

သူတို႕ေလးေတြဆီက ျမန္မာႏိုင္ငံအေၾကာင္းေလ့လာရင္းနဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံကို သြားခ်င္လာတယ္ဆိုတဲ့စကားေတြ၊ ကၽြန္ေတာ္ျဖည့္စြက္ ရွင္းလင္းျပသခဲ့တဲ့ Presentation ေၾကာင့္ သူတို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ပိုစိတ္၀င္စားလာတယ္ဆိုတာေတြ ၾကားရလို႕ ကၽြန္ေတာ္မအားတဲ့ၾကားထဲက အခ်ိန္ေပးရက်ိဳးနပ္တယ္လို႕ ၀မ္းေျမာက္စြာ ယူဆမိပါတယ္။ ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ခါနီး အခန္းထဲက ထြက္ဖို႕ျပင္ေတာ့ တညီတညြတ္တည္း ျမန္မာလို ၀ုိင္းႏွဳတ္ဆက္ၾကတဲ့

ေနာက္ျပန္ဆံုၾကေသးတာေပါ့

ဆိုတဲ့စကားသံမ်ားကို ၾကားေယာင္ရင္း ဒီပို႕စ္ေလးကို ဒီေန႕ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ Junior High School က ဂ်ပန္ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ မွတ္တမ္းတင္ေရးလိုက္ရပါေၾကာင္း။

discipline ဆိုတာ စည္းကမ္း မဟုတ္ပါ...

discipline ဆိုတာ စည္းကမ္း မဟုတ္ပါလို႕ ဆိုလိုက္လို႕ ဒီေကာင္ေတာ့ ေၾကာင္ေနၿပီလို႕ ထင္ေနမလားပဲ။

ဟုတ္ကဲ့... ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြအားလံုး အမ်ားေသာအားျဖင့္ discipline လို႕ ဆိုလိုက္တာနဲ႕ စည္းကမ္းကို သြားျမင္၊ သတိရၾကမွာပါ။ မၾကာခဏလည္း စည္းကမ္းနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးမိၾကမယ္လို႕ ထင္ပါတယ္။

ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္တဲ့ ႏိုင္ငံရပ္ျခားကို ေရာက္ေနၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြမ်ား ေယဘုယ်အားျဖင့္ မၾကာခဏဆိုသလို ေျပာေနၾကတဲ့ ငါတို႕ ႏိုင္ငံမတိုးတက္တာ စည္းကမ္းမရွိၾကလို႕၊ သူတို႕ႏိုင္ငံေတြ တိုးတက္တာ စည္းကမ္းရွိၾကလို႕ စသျဖင့္ စည္းကမ္းနဲ႕ပတ္သက္တဲ့စကားေတြကိုလည္း ၾကားဖူးေနၾကမွာပါပဲ။

ကၽြန္ေတာ္အခုပို႕စ္မွာ ဆိုလိုခ်င္တဲ့ discipline ကေတာ့ ပညာေရးဆိုင္ရာ Academic အသံုးအႏွဳန္း discipline ကို ဆိုလိုပါတယ္။ အမွဳမဲ့၊ အမွတ္မဲ့ ေနမိၾကလို႕ ေမ့ေနတဲ့ အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆို႕ခ်က္ေလးကို ေဆြးေႏြးခ်င္လို႕ပါ။ ဒီစကားကို ပညာေရးနယ္ပယ္မွာ ပါေမာကၡမ်ား၊ ပညာရွင္မ်ား မၾကာခဏ သံုးစြဲေျပာဆိုၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြ အၿမဲတမ္းလိုလို အမွတ္တမဲ့ ျဖစ္ေနတတ္ၾကပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ကိုယ္ေတြ႕အျဖစ္အပ်က္ကို ေျပာရရင္ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလက မဟာဘြဲ႕တန္း ပထမႏွစ္၊ ပထမႏွစ္၀က္ (First Semester) စတက္တုန္းက မိခင္ဌာနက credit ခ်ိတ္ဆက္ ယူခြင့္ျပဳတဲ့ အျခားဌာနက ဘာသာရပ္တစ္ခုကို သြားတက္ပါတယ္။ သက္ဆိုင္ရာ ပါေမာကၡက ကၽြန္ေတာ့္ကို သူ႕အတန္းေက်ာင္းသားအျဖစ္ လက္မခံခင္ သူ႕ရဲ႕ေက်ာင္းသားမ်ားေရွ႕မွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို လက္ခံသင့္-မခံသင့္ (၁၅) မိနစ္ခန္႕ တရစပ္ ေမးခြန္းမ်ားေမးၿပီး စစ္ေဆးပါတယ္။ အဲဒီကစ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ discipline စေတြ႕တာပါပဲ။

ပါေမာကၡက ကၽြန္ေတာ့္ကို အခုလို ေမးပါတယ္ What was your undergraduate discipline? ကၽြန္ေတာ္လည္း ရုတ္တရက္ ဘာျပန္ေျဖရမွန္း မသိေအာင္ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ပါေမာကၡက ကၽြန္ေတာ္ နားမလည္မွန္းသိေတာ့ သူ႕ရဲ႕တပည့္မ်ား (အဲဒီအတန္းမွာ ဂ်ပန္၊ အိႏၵိယ၊ ပါကစၥတန္၊ သီရိလကၤာ၊ Turkmenistan နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ အပါအ၀င္ ၆ ဦးသာ ရွိပါတယ္) ကို လွည့္ေမးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြ အားလံုး အူေၾကာင္ေၾကာင္ ျဖစ္ေနေတာ့မွ ပညာေရးနယ္ပယ္မွာ discipline ဆိုတာ ကိုယ္ အထူးျပဳတဲ့ဘာသာရပ္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ Economics, Politics, Sociology, Law, Education, Management, Anthropology, International Relations စတဲ့ ဘာသာရပ္ေတြဟာ ပညာေရးနယ္ပယ္ရဲ႕ discipline ေတြျဖစ္ေၾကာင္း စသျဖင့္ discipline နဲ႕ပတ္သက္တဲ့ သိသင့္တာေတြကို သင္ျပေပးပါတယ္။ ရွင္းျပေပးပါတယ္။ ပထမဆံုးေန႕မွာ ရတဲ့ ပထမဆံုး ပညာပါပဲ။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြ major လို႕ပဲ အမ်ားအားျဖင့္ သံုးၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အေတြ႕အႀကံဳအရ native speaker ေတြကေတာ့ discipline ကို ေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္ၾကေပမယ့္၊ က်န္တဲ့ ႏိုင္ငံျခားသားအမ်ားစုကို What was your (undergraduate) major? လို႕ေမးရင္ သေဘာမေပါက္ၾကပါဘူး။ What did you specialized in your undergraduate studies? (သို႕) your specialized subject လို႕ ေမးမွသာ နားလည္ၾကပါတယ္။

ေနာက္ပိုင္း အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မွဳဘာသာရပ္ကို ေလ့လာသင္ယူရင္းနဲ႕ သိလာတာကေတာ့၊ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေက်ာင္းသားေတြ ပညာေရးဆိုင္ရာ Journals, Articles နဲ႕ Lectures မ်ား ေလ့လာရာမွာ ခြဲျခားတတ္ေစဖို႕ပါ။ ဥပမာ - ပညာေရးနယ္ပယ္မွာ ဘာသာရပ္တစ္ခုနဲ႕တစ္ခုဟာ ဆက္ႏြယ္ပတ္သက္မွဳရွိပါတယ္။ သီးျခားခြဲျခားၿပီး ေလ့လာလို႕ မရႏိုင္ပါဘူး။ ဥပမာ - Law and Economics, Law and Politics, Economics and Politics, Education and Management စသျဖင့္ discipline တစ္ခု နဲ႕ တစ္ခု ဆက္စပ္ေနပါတယ္။ ဥပမာတစ္ခု ထပ္ျပရရင္ Governance ဘာသာရပ္မွာ Politics နဲ႕ Management ဟာ main discipline ျဖစ္္ၿပီး၊ Economics, Sociology နဲ႕ Law တို႕ဟာ အေရးပါတဲ့ တြဲဖက္ေလ့လာရမယ့္ discipline မ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ မိမိဖတ္တဲ့ ေဆာင္းပါး၊ သင္ယူတဲ့ ပို႕ခ်ခ်က္ဟာ ဘယ္ discipline ကို အဓိကထား ေဆြးေႏြးသလဲ၊ ေနာက္အျခားဘယ္ discipline နဲ႕ ဆက္စပ္ပတ္သက္သလဲ ဆိုတာ မဟာဘြဲ႕၊ ပါရဂူဘြဲ႕ ယူၾကမယ့္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားအေနနဲ႕ အဓိက သတိျပဳရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမွသာ ဘာသာရပ္ေပၚမွာ မိမိတို႕ရဲ႕ နားလည္မွဳစြမ္းအား တိုးတက္လာမွာျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဒီပို႕စ္ေလး အဆံုးမသတ္ခင္မွာ အဘိဓါန္မ်ားမွာ ဖြင့္ဆိုထားတဲ့ discipline ရဲ႕ စည္းကမ္းမဟုတ္ေသာ ဖြင့္ဆိုရွင္းျပခ်က္မ်ားကို ေလ့လာႏိုင္ေစဖို႕ ကူးယူေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။

discipline - an area of knowledge; a subject that people study or are taught, especially in a university: The new recruits were drawn from a range of academic disciplines. (Oxford Advanced Genie)

discipline - (subject) a particular area of study, especially a subject studied at a college or university (Cambridge Advanced Learner's)

ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွ ႏိုင္ငံတကာေက်ာင္းသားမ်ား တိုးျမွင့္လက္ခံမည့္ အစီအစဥ္ (The Japan Times သတင္းစာ ေခါင္းႀကီးပိုင္း အလြတ္သေဘာ ဘာသာျပန္ဆိုခ်က္)

၂၀၂၀ ခုႏွစ္ အေရာက္မွာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံတကာေက်ာင္းသား (၃) သိန္းအထိ တိုးျမွင့္လက္ခံေရး အစိုးရရဲ႕ အဆိုျပဳခ်က္နဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး (The Association for the Promotion of Japanese Language Education) က မၾကာေသးမီက ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီအစီအစဥ္ဟာ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား၊ ဆရာဆရာမမ်ား နဲ႕ ေက်ာင္းမ်ားအတြက္ သာမကဘဲ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံအတြက္ပါ ေကာင္းမြန္တယ္လို႕ သံုးသပ္ၾကပါတယ္။

၁၉၈၀၊ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္မ်ားမွာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံကို ႏိုင္ငံျခားသား အမ်ားအျပား ၀င္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ စာရြက္စာတမ္း အတုမ်ားနဲ႕ ၀င္လာၾက၊ ေနာက္ ဗီဇာ သက္တမ္းလြန္ ေနထိုင္ၾကပါတယ္။ ဒီလိုျပႆနာမ်ားနဲ႕ ၀င္ေရာက္လာတဲ့ ႏိုင္ငံတကာ ေက်ာင္းသားမ်ားရဲ႕ အေနအထားဟာ အတိတ္မွာ က်န္ခဲ့ပါၿပီ။ အခုဆိုရင္ ေက်ာင္းမ်ား နဲ႕ လူ၀င္မွဳႀကီးၾကပ္ေရးဌာန တို႕ဟာ ၀င္ခြင့္ စစ္ေဆးမွဳမ်ားကို ေသခ်ာစြာ စိစစ္ႏိုင္ၿပီး၊ ႏိုင္ငံတကာေက်ာင္းသားမ်ားကို အဆင့္ျမင့္သင္တန္း အစီအစဥ္မ်ားမွာ ရရွိဖို႕ ပိုမိုအာရံုစိုက္လာႏိုင္ေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေန႕ေခတ္ ေက်ာင္းသားမ်ားဟာ မိခင္ႏိုင္ငံမွာထဲက ဂ်ပန္ဘာသာစကားကို ေလ့လာသင္ယူခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႕ဟာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာ အလုပ္အကိုင္ ရရွိခ်င္တာမွန္ေပမယ့္လည္း၊ ပညာသင္ၾကားျခင္းရဲ႕ တန္ဖိုးကို ဦးစြာ သေဘာေပါက္ၾကသူမ်ားလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ယခုႏွစ္မ်ားမွာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာ သင္ၾကားပို႕ခ်တဲ့ ဘာသာရပ္မ်ား နဲ႕ သင္တန္း အစီအစဥ္မ်ားဟာ သိသိသာသာကို တိုးတက္လာေနပါတယ္။

ႏိုင္ငံတကာေက်ာင္းသားမ်ား တစ္ေန႕တစ္ျခား တိုးတက္ေရာက္ရွိလာေနတာနဲ႕အမွ်၊ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရွိ ေက်ာင္းမ်ားဟာ ႏိုင္ငံတကာ အဆင့္မီ ေအာင္၊ ႏိုင္ငံတကာနဲ႕ ပိုမိုထိေတြ႕ဆက္ဆံတဲ့ internationalizing process ကို ဦးတည္ လုပ္ေဆာင္ေနပါတယ္။ ဒီလို ပညာေရး ဖလွယ္မွဳ အစီအစဥ္မ်ား နဲ႕ ပံုမွန္ ထိေတြ႕ဆက္ဆံမွဳ (casual contacts) တို႕ဟာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရဲ႕ မိရိုးဖလာ စိတ္ေနသေဘာထား နဲ႕ ေခတ္ေနာက္က်ေနတဲ႕ ေတြးေခၚပံုေတြကို ေျပာင္းလဲရာမွာ မ်ားစြာ ထိေရာက္မွဳ ရွိပါတယ္။ သို႕ေပမယ့္လည္း ႏိုင္ငံရပ္ျခားသြားၿပီး ပညာသင္ယူေနတဲ႕ ဂ်ပန္ေက်ာင္းသား အေရအတြက္ကေတာ့ ယခုႏွစ္မ်ားမွာ ပိုမိုက်ဆင္းလ်က္ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရွိ အထက္တန္းေက်ာင္းမ်ား၊ တကၠသိုလ္မ်ားနဲ႕ ေက်ာင္းသား ဖလွယ္ေရး အစီအစဥ္မ်ားဟာ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားကို ပိုမို တြန္းအားေပးဖို႕ လိုအပ္ေနပါၿပီ။

ဂ်ပန္ကိုလာၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားအမ်ားစုကေတာ့ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာ ေနထိုင္၊ အလုပ္လုပ္ကိုင္ဖို႕ (ဒါမွမဟုတ္) သူတို႕ တတ္ကၽြမ္းတဲ့ ဂ်ပန္ဘာသာစကား၊ လူမွဳေရး၊ ယဥ္ေက်းမွဳ အရည္အေသြးမ်ားကို အသံုးခ်ႏိုင္တဲ့ အလုပ္မ်ိဳးကို လုပ္ကိုင္ဖို႕ ရည္ရြယ္ၾကပါတယ္။ ဒါဟာလည္း ေရရွည္မွာ ႀကီးမားတဲ့ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းေစပါတယ္။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာ ဦးစြာ ပညာသင္ၾကား၊ ဂ်ပန္ဓေလ့ထံုးစံ ေတြကို ေတြ႕ႀကံဳခံစားၿပီးတဲ့ေနာက္ ဒီႏိုင္ငံမွာ ေနထိုင္ဖို႕ဆံုးျဖတ္သူေတြဟာ ယခင္က စက္ရံု၊ အလုပ္ရံုေတြမွာ ကာယအား အသံုးျပဳၿပီး၊ အလုပ္ၾကမ္းလုပ္ခဲ့ရတဲ့ ယခင္မ်ိဳးဆက္နဲ႕ယွဥ္ရင္ အမ်ားႀကီး ကြာျခားမွာျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာ ေက်ာင္းသားမ်ား နဲ႕ ဂ်ပန္ေက်ာင္းသားမ်ား အၾကားက ပညာေရးဖလွယ္မွဳ အစီအစဥ္မ်ားဟာ သူတို႕ေတြ ေရွ႕ေလွ်ာက္ႀကံဳေတြ႕ရမယ့္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းခြင္နယ္ပယ္ (internationalized workplaces) မ်ားနဲ႕ က်ယ္ျပန္႕နက္နဲတဲ့ လုပ္ငန္းတာ၀န္ေတြအတြက္ ျပင္ဆင္မွဳ တစ္ရပ္လည္း ျဖစ္ေစမွာပါပဲ။

ဒါေၾကာင့္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံအေနနဲ႕ ႏိုင္ငံတကာေက်ာင္းသားေတြ တိုးျမွင့္လက္ခံမယ့္ အစီအစဥ္ကို ႀကိဳဆိုသင့္ၿပီး၊ ဒီအစီအစဥ္ ေအာင္ျမင္ ေအာင္လည္း ႀကိဳးစားသင့္ပါတယ္။ ဒီအစီအစဥ္ရဲ႕ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ သက္ေရာက္မွဳဟာ ေက်ာင္းသားတစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီ နဲ႕ ေက်ာင္းေငြေၾကးရံပံုေငြကို ကူညီေထာက္ပံ့တာထက္ သာလြန္ေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ယခုလက္ရွိ ျပဳလုပ္ေနတဲ့ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရဲ႕ ပညာေရး ဖလွယ္မွဳ အစီအစဥ္ေတြဟာ ေနာင္မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြအတြက္ ကြဲျပားျခားနားတဲ့ ႏိုင္ငံတကာအျမင္ေတြကို ရရွိျဖစ္ထြန္းေစမယ္လို႕ ယံုၾကည္ရပါတယ္။

( ၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ ၂၀ ရက္ေန႕ထုတ္၊ The Japan Times - Editorial ကို ကိုးကားပါတယ္။)