Friday, January 22, 2010

Junior High School သို႕ အလည္ တစ္ေခါက္

ဒီေန႕ နာဂိုယာမွာရွိတဲ့ (၇) တန္း ကေန (၉) တန္း အထိ သင္တဲ့ Junior High School ကို Volunteer အျဖစ္ အတန္းေဖာ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႕ လိုက္သြားျဖစ္ပါတယ္။ သြားရတဲ့အေၾကာင္းကေတာ့ Junior High School ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ Presentation ေတြကို နားေထာင္ၿပီး မွတ္ခ်က္ေပးဖို႕၊ ကိုယ့္ႏိုင္ငံအေၾကာင္း သူတို႕သိခ်င္တာ၊ မသိေသးတာေတြကို ရွင္းျပေပးဖို႕ပါ။

ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ မူလတန္း၊ အလယ္တန္း၊ အထက္တန္းေက်ာင္းေတြက ဂ်ပန္ႏိုင္ငံေရာက္ ႏိုင္ငံတကာေက်ာင္းသားေတြကို ဖိတ္ေခၚၿပီး သက္ဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံမ်ားအေၾကာင္း ၄င္းတို႕ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားကို မိတ္ဆက္၊ ရွင္းျပေစတဲ့ အစီအစဥ္ေတြ ဒီမွာ ေခတ္စားပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ အစီအစဥ္မ်ားဟာ Volunteer သက္သက္ျဖစ္ေပမယ့္၊ အခ်ိဳ႕ အစီအစဥ္မ်ားကေတာ့ သြားရတဲ့ခရီးအကြာအေ၀း ေပၚ မူတည္ၿပီး ခရီးစရိတ္အေနနဲ႕ ခ်ီးျမွင့္ေငြ ယန္း ၃၀၀၀ ကေန ယန္း ၅၀၀၀ ေလာက္အထိ ေပးပါတယ္။ ဒီလိုအစီအစဥ္ေတြကို သတိျပဳမိေနတာ ၾကာေပမယ့္ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် တစ္ခါမွ မပါ၀င္ခဲ့ဖူးေသးပါဘူး။

ကၽြန္ေတာ့္ကိုလည္း ဒီလိုခပ္ဆင္ဆင္တူတဲ့ အစီအစဥ္မ်ားမွာ ပါ၀င္ဖို႕ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မွဳဘာသာရပ္ဌာနက အတန္းေဖာ္ ဂ်ပန္သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ၿပီးခဲ့တဲ့ ၾသဂုတ္လေလာက္ ကတည္းက ေခၚေနခဲ့ပါတယ္။ သူတို႕ေတြက ဌာနက ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ EIUP လို႕ ေခၚတဲ့ (Education for International Understanding Program) က အဖြဲ႕၀င္ေတြလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြ စီစဥ္တဲ့ ေန႕ရက္တိုင္းမွာ ကိုယ္ယူထားတဲ့ အတန္းတစ္ခုခု ရွိေနတာေၾကာင့္ လိုက္သြားဖို႕ တစ္ခါမွ အဆင္မေျပခဲ့ပါဘူး။ အားတဲ့အခ်ိန္နဲ႕တိုက္ဆိုင္ရင္ေတာ့ သြားမယ္လို႕ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းကို ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း သူငယ္ခ်င္းက ၂၀၁၀၊ ဇန္န၀ါရီလေလာက္မွာ လုပ္မယ့္အစီအစဥ္မွာပါဖို႕ ကၽြန္ေတာ့္ကို လြန္ခဲ့တဲ့ (၂) လ၊ (၃) လ ခန္႕က စ ေျပာလာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကေတာ့ အခု semester မွာ တက္ရတဲ့ အတန္းေတြ၊ စာေတြနဲ႕ ပိေနတာေၾကာင့္၊ ဒီအစီအစဥ္နဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး စိတ္မပါေတာ့ဘူး ျဖစ္ေနပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ ပတ္ ေလာက္က သူငယ္ခ်င္းက ထပ္ေျပာေတာ့လည္း အေျဖအတိအက် မေပးခဲ့ပါဘူး။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္ သြားဖို႕အတြက္ အခ်ိန္ကို မေပးႏိုင္၊ မေပးခ်င္ဘူး ျဖစ္ေနတာပါ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ (၂) ပတ္ေလာက္မွာေတာ့ သူက အတင္းအက်ပ္ကို လုိက္ဖို႕ေျပာလုိ႕ စိတ္မပါဘဲ သေဘာတူခဲ့ရပါတယ္။ (စကားခ်ပ္) သူငယ္ခ်င္းက ေခ်ာတဲ့ ဂ်ပန္မေလး ျဖစ္ေနလို႕ပါ :P

ဒီလိုနဲ႕ ဒီေန႕ေတာ့ ေရွာင္လို႕မရတဲ့ ဒီအစီအစဥ္ကို လိုက္ဖို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြ ၁၂ နာရီမွာ စုရပ္မွာ ဆံုၾကပါတယ္။ သြားရမယ့္ေက်ာင္းက ကၽြန္ေတာ္တို႕ တကၠသိုလ္နဲ႕ လမ္းေလွ်ာက္သြားရင္ မိနစ္ (၂၀) ေလာက္ပဲၾကာမွာမို႕ အားလံုး တေပ်ာ္တပါး လမ္းေလွ်ာက္သြားၾကပါတယ္။ ေန႕လည္စာ မစားရေသးတာေၾကာင့္ ဦးေဆာင္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းမေလးက အားလံုးကို Onigiri (ဂ်ပန္ထမင္းလံုး) ၀ယ္ေကၽြးပါတယ္။


ဒီတစ္ေခါက္သြားၾကတဲ့ Volunteer ေတြကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္ ဟန္ေဂရီ၊ တရုတ္၊ အိႏၵိယ၊ ပါကစၥတန္၊ မြန္ဂိုလီးယား ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္တို႕ တစ္ဦးခ်င္းအတြက္ ဘာသာျပန္ေပးမယ့္ ဂ်ပန္အတန္းေဖာ္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။


(Junior High School, Nagoya, Japan)


ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးနဲ႕ သက္ဆိုင္ရာ ဆရာ၊ ဆရာမေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို ဂ်ပန္ထံုးစံ ေရေႏြးၾကမ္း၊ မုန္႕ တို႕နဲ႕ ဧည့္ခံၿပီး၊ ေက်ာင္းအေၾကာင္း အနည္းငယ္ရွင္းျပပါတယ္။ အခုေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ (၆၀၀) ခန္႕ရွိေၾကာင္း၊ ပညာေရးဆိုင္ရာ စည္းမ်ဥ္းအသစ္အရ စာသင္ခန္းတစ္ခန္းမွာ ေက်ာင္းသား (၃၀) ခန္႕သာ ထားေတာ့ေၾကာင္း နဲ႕ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ရွင္းျပခ်က္အရ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရဲ႕ ေက်ာင္းမ်ားမွာ အခုေနာက္ပိုင္း English နဲ႕ပတ္သက္လို႕ Native Speaker တစ္ေယာက္ (သို႕) ႏွစ္ေယာက္ ခန္႕ပါ ရွိေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္းကို သိရပါတယ္။

ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြရဲ႕ ငယ္စဥ္ေက်ာင္းသားဘ၀ကို ေမးေတာ့ ပါကစၥတန္က သူငယ္ခ်င္းေျဖတာ ဗဟုသုတရဖြယ္ပါ။ သူငယ္ခ်င္းက ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံ၊ တရားေရးနယ္ပယ္မွာ ရာထူးတာ၀န္ႀကီးတစ္ခုကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့၊ ဗဟုသုတၾကြယ္၀တဲ့ လူလတ္ပိုိင္းတစ္ဦးပါ။ သူက သူငယ္စဥ္က အမိုးအကာမရွိ သစ္ပင္ေအာက္မွာ လူ (၄၀၊ ၅၀) နဲ႕အတူ ၀ိုင္းထိုင္၊ စာသင္ရင္း သူ႕ဘ၀ကို ေက်ာ္ျဖတ္လာေၾကာင္း ရွင္းျပပါတယ္။ ဘ၀မွာ ကိုယ့္ထက္ ၾကမ္းတမ္းခက္ခဲတဲ့ ခရီးကို ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး၊ ေအာင္ျမင္ေနသူေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနေသးတာ ဆင္ျခင္စရာပါပဲ။

အဲဒီေနာက္ ဒီေန႕အစီအစဥ္နဲ႕ သက္ဆိုင္တဲ့အတန္းမ်ားက ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြက ဆိုင္ရာႏိုင္ငံမ်ားအေၾကာင္းကို ေလ့လာထားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း၊ ၄င္းတို႕ေတြက သူတို႕ေလ့လာထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို စာ၊ ပန္းခ်ီ၊ ဓါတ္ပံုေတြနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေတြကို ရွင္းလင္းၿပီး Presentation လုပ္မွာျဖစ္ေၾကာင္း နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြက ေက်ာင္းသားေလးေတြရဲ႕ ရွင္းလင္းတင္ျပခ်က္ေတြ အေပၚမွာ မွတ္ခ်က္ေပး၊ အမွားျပင္ေပး၊ မသိတာ ရွင္းလင္းေျပာၾကားေပးဖို႕ ေက်ာင္းက ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားသား ေက်ာင္းသားတစ္ဦးစီက အတန္းတစ္ခုစီကို တာ၀န္ယူ၊ ပါ၀င္ရမွာျဖစ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြ ကိုယ္အုပ္စုနဲ႕ကိုယ္ ဆိုင္ရာအတန္းရွိရာကို ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။


School Corridor

အတန္းပိုင္ဆရာ၊ ဘာသာျပန္ေပးမယ့္ သူငယ္ခ်င္း နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြ အခန္းထဲ ၀င္တဲ့အခါမွာ စူးစမ္းၿပီး ၀ိုင္းၾကည့္ၾကတာကေတာ့ လန္႕ခ်င္စရာပါပဲ။ ဆရာက အတန္းနဲ႕ကၽြန္ေတာ့္ကို စတင္ မိတ္ဆက္ေပးၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကုိယ့္အေၾကာင္း အနည္းငယ္ ေျပာၿပီး ထပ္ မိတ္ဆက္ရပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေလးေတြရဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ Presentation စတင္ပါေတာ့တယ္။ သူတို႕ေလးေတြကို တစ္ဖြဲ႕မွာ ၄၊ ၅ ဦးခန္႕နဲ႕ အဖြဲ႕ (၆) ခြဲထားတာပါ။ တစ္ဖြဲ႕ခ်င္းစီက မတူတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို ဂ်ပန္လို ကၽြန္ေတာ့္ကို ရွင္းလင္းေျပာျပၾကပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိသေလာက္ ျပန္ေျပာရရင္ ပထမအဖြဲ႕က ေရႊတိဂံုဘုရားအေၾကာင္းကို က်ိဳတိုမွာ ရွိတဲ့ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံက အျမင့္ဆံုး Toji Temple နဲ႕ ႏွိဳင္းယွဥ္ၿပီး သမိုင္းေၾကာင္းနဲ႕တကြ ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေျပာသြားပါတယ္။ (၅ ဆင့္ရွိတဲ့ Toji Temple ဟာ ၅၇ မီတာ (ေပ ၁၈၀) ရွိၿပီး၊ သစ္သားနဲ႕ ေဆာက္လုပ္ထားတဲ့ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံက အျမင့္ဆံုး Temple ျဖစ္ပါတယ္။


Toji Temple, Kyoto (ကၽြန္ေတာ္ က်ိဳတိုသြားတုန္းက ရိုက္ခဲ့တဲ့ပံုပါ။)

ေနာက္ပုဂံ အေၾကာင္း။ ဒုတိယအဖြဲ႕ က ရွင္ျပဳ နဲ႕ မဂၤေဆာင္အေၾကာင္း။ ရွင္ျပဳ အေၾကာင္း ေျပာတုန္းက ေမာင္ရင္ေလာင္းကို ေျမႀကီးနဲ႕မထိေအာင္ ထမ္းပိုးၾကပံု၊ ရွင္ေလာင္းလွည့္ပံု၊ ေခါင္းရိတ္တာကအစ အေသးစိတ္ေျပာသြားျပန္ပါတယ္။ တတိယအဖြဲ႕က ျမန္မာစီးပြားေရး နဲ႕ လုပ္ငန္းေတြအေၾကာင္း၊ ေနာက္ျမန္မာႏိုင္ငံက ဂ်ပန္ႏိုင္ငံက ကားေဟာင္းေတြ တင္သြင္းတဲ့အေၾကာင္း နဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံက ေစ်းအလြန္ျမင့္တဲ့ကားေစ်းႏွဳန္းအေၾကာင္းေတြကို ဓါတ္ပံုနဲ႕တကြ ေျပာပါတယ္။ ၄ဖြဲ႕ေျမာက္ ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ အားကစားအေၾကာင္း။ ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႕၊ ျခင္းလံုး နဲ႕ အခုေနာက္ဆံုး Pro Football Club ေတြ အေၾကာင္းကအစ ေျပာႏိုင္ၾကပါတယ္။ ၅ဖြဲ႕ေျမာက္အုပ္စုက ျမန္မာစာလံုးမ်ားကို ကိုယ္တိုင္ေရးထားၿပီး၊ ျမန္မာ့ဂီတ၊ ေစာင္းအပါအ၀င္ ရိုးရာတူရိယာေတြ နဲ႕ ေခတ္ေပၚနာမည္ႀကီးအဆိုေတာ္အဖြဲ႕ေတြ အေၾကာင္း။ ေနာက္ကၽြန္ေတာ္သေဘာက်မိတာကေတာ့ သူတို႕ရဲ႕ ျမန္မာသီခ်င္းေတြနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့မွတ္ခ်က္ပါပဲ။ သူတို႕ေတြက ျမန္မာေတြက အမ်ားေသာအားျဖင့္ သီခ်င္းေတြကို ကိုယ္ပိုင္မစပ္ဘဲ ေကာ္ပီေတြဆိုၾကေၾကာင္း၊ အေနာက္တိုင္း၊ အဓိကအေနနဲ႕ အေမရိကန္သီခ်င္းေတြကို ေကာ္ပီလုပ္ေၾကာင္း ေထာက္ျပေျပာဆိုသြားပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးအဖြဲ႕ကေတာ့ ျမန္မာ့အစားအစာေတြျဖစ္တဲ့ မုန္႕ဟင္းခါး၊ အုန္းႏို႕ေခါက္ဆြဲ၊ နန္းႀကီး နဲ႕ ျမန္မာဘီယာ ပါမက်န္ ရြတ္ျပၾကလို႕ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ဗိုက္ဆာသြားပါတယ္။ အစားအေသာက္ေတြရဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံက လက္ရွိေစ်းႏွဳန္းေတြကိုလည္း ဂ်ပန္ႏိုင္ငံက ေစ်းႏွဳန္းေတြနဲ႕ ႏွိဳင္းယွဥ္တင္ျပသြားပါတယ္။





သူတို႕ေလးေတြရဲ႕ ျမန္မာအေၾကာင္း Presentation ေတြကို နားေထာင္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ခံစားမွဳေတြ အေတာ္စံုသြားပါတယ္။

ဦးဆံုးကေတာ့ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ ႏိုင္ငံျခားသားကေလးေတြ ကုိယ့္ႏိုင္ငံအေၾကာင္းကို တခမ္းတနား ရွင္းျပတာ နားေထာင္ရလို႕ ဂုဏ္ယူမိတာပါပဲ။ ေနာက္အခ်က္က ဒီ အသက္ (၁၃၊ ၁၄) ႏွစ္အရြယ္ ကေလးေတြက ျမန္မာႏိုင္ငံအေၾကာင္းကို ကၽြန္ေတာ္အေပၚမွာ ေရးျပခဲ့တာေတြအပါအ၀င္ သီတင္းကၽြတ္ မီးထြန္းပြဲ၊ ဗုဒၶအေၾကာင္းပါမက်န္ အေၾကာင္းအရာစံု ကို တကယ့္ကို ႏွံႏွံစပ္စပ္ ေျပာဆိုရွင္းျပႏိုင္လို႕ပါပဲ။ ျမန္မာအသံထြက္ေတြျဖစ္တဲ့ ျခင္းလံုး၊ မုန္႕ဟင္းခါး၊ နန္းႀကီး၊ အုန္းႏို႕ေခါက္ဆြဲ စတာေတြကိုလည္း ပီပီသသ ထြက္ႏိုင္ၾကပါတယ္။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရရင္ Powerpoint မသံုးတာကလြဲလို႕ သူတို႕အရြယ္နဲ႕ သူတို႕ တင္ျပသြားတာဟာ တခ်ိဳ႕ေသာ ဘြဲ႕ႀကိဳ၊ ဘြဲ႕လြန္တက္ေက်ာင္းသားေတြထက္ သာတယ္လို႕ ေျပာလို႕ရပါတယ္။ သူတို႕ ေျပာသြားတဲ့အထဲမွာ ကိုယ္မသိတာလည္း ပါရဲ႕။ ေနာက္တစ္ခု ခ်ီးက်ဴးမိတာကေတာ့ သူတို႕ရဲ႕ Presentation တိုင္းရဲ႕အဆံုးမွာ ေမးခြန္း (သို႕) comments တစ္ခုခု ပါစၿမဲပါ။ ဆရာတိုက္တြန္းတာေၾကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ျဖစ္ ဒီလို imaginative ျဖစ္တာဟာ အင္မတန္ေကာင္းတဲ့ အေလ့အက်င့္ပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြ ငယ္စဥ္ကတည္းက ဒါေရး၊ ဒါက်က္ စနစ္ေၾကာင့္ အခုအရြယ္အထိ ေမးခြန္းေမးပါ၊ comments ေပးပါဆိုရင္ လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႕ ထြက္မလာေသးပါဘူး။ imaginative ျဖစ္ဖို႕ အေတာ့္ကို ႀကိဳးစားေနရတုန္းပါ။ ကေလးေတြရဲ႕ Presentation ေတြ အားလံုးအၿပီး၊ Q&A section လာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို သိခ်င္တဲ့ေမးခြန္းမ်ား ေမးဖို႕ အတန္းပိုင္ဆရာေျပာေတာ့ လက္ေထာင္ၾကတာ ေက်ာင္းသားတ၀က္နီးပါးေလာက္ပါပဲ။ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရး ကစလို႕၊ လက္ေ၀ွ႕ထိုးဖူးသလား၊ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဘာေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြမ်ားတာလဲ၊ ေနာက္ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ကေတာ့ အိုးစည္၊ ဗံု ေတြကို တိရစာၦန္သားေရေတြနဲ႕ လုပ္တယ္ၾကားဖူးလို႕၊ ဘယ္အေကာင္ရဲ႕ သားေရနဲ႕လုပ္တာလဲ ကအဆံုး ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ေမးၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေမးသမွ်ကို မေျဖႏိုင္ပါဘူး။ မသိတာကို မသိဘူးသာ ရိုးသားစြာ ၀န္ခံခဲ့ရပါတယ္။

ေနာက္ဆံုး ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ကလည္း အသင့္ျပင္ဆင္ထားတဲ့၊ ဓါတ္ပံုမ်ားမ်ားပါတဲ့ ျမန္မာ Country Profile Presentation ကို သူတို႕ေလးေတြ လုပ္ခဲ့တဲ့ Presentation နဲ႕ တိုက္ဆိုင္ရွင္းျပခဲ့လို႕ သူတို႕ေတြ အေတာ္စိတ္လွဳပ္ရွား၊ ၀မ္းသာၾကပါတယ္။ ဥပမာ လိုရင္းေျပာရရင္၊ ေရႊတိဂံုဘုရားအေၾကာင္း Present လုပ္သူက ေရႊတိဂံုဘုရားပံုျပၿပီး ကၽြန္ေတာ္က ျပန္ရွင္းျပလို႕ေပ်ာ္၊ ရွင္ျပဳ အေၾကာင္းေျပာသူက ကိုရင္ေလးေတြ ဓါတ္ပံုျမင္ရလို႕ေပ်ာ္၊ ေနာက္ မဂၤလာေဆာင္အေၾကာင္း ေျပာသူကလည္း ျမန္မာမဂၤလာေဆာင္ပံုေတြ ေတြ႕ရလို႕၊ ျခင္းလံုးသမားကလည္း ျခင္းလံုးပံု ျမင္ရလုိ႕ ၀မ္းသာနဲ႕ေပါ့။

ေနာက္ႀကံဳတုန္းေျပာရရင္ ဂ်ပန္မွာလုပ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ Presentation ေတြမွာ ျမန္မာအကၡရာ နဲ႕ လက္ရွိသံုးစြဲေနတဲ့ ေငြေၾကးဓါတ္ပံုေတြ ျပရင္ ၾကည့္ရွဳသူေတြ အေတာ္စိတ္၀င္စားၾကပါတယ္။ ေငြေၾကးနဲ႕ပတ္သက္ရင္ေတာ့ ျမန္မာေငြေၾကးေပၚမွာ ဘာေၾကာင့္ အေကာင္ပံုေတြ ေဖာ္ျပရတာလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကေတာ့ မၾကာခဏ အေမးခံရၿပီး၊ အေျဖရ ၾကပ္ေစပါတယ္။ :) ကၽြန္ေတာ္က ျမန္မာႏိုင္ငံက ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း ပညာသင္ၾကားေရးကို ဓါတ္ပံုနဲ႕အတူ ရွင္းျပေတာ့လည္း အတန္းပိုင္ဆရာအပါအ၀င္ သူတို႕ေလးေတြ အေတာ္စိတ္၀င္စားၾကပါတယ္။ ေနာက္ break တိုင္းမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို အမွတ္တရ လက္မွတ္ေတြ ၀ိုင္းထိုင္းခိုင္းၾကလို႕ ဘယ္ကေနဘယ္လို celebrity ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္သြားပါေသးတယ္။

ေနာက္ဆံုးအစီအစဥ္အေနနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အခ်ိန္တို Powerpoint ဓါတ္ပံုျပရင္း ကုန္ဆံုးခဲ့တဲ့ ဒီေန႕ Volunteer အစီအစဥ္ဟာ ကၽြန္ေတာ္ေရာ၊ သူတို႕ေလးေတြပါ တစ္ကယ့္ကို အမွတ္တရ ျဖစ္ေနမွာပါ။ ေယဘုယ်သံုးသပ္ရရင္ ဒီလိုအစီအစဥ္ေတြဟာ ဂ်ပန္ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြရဲ႕ ဗဟုသုတ၊ အေတြးအေခၚ ကို တိုးတက္ေစရံုသာမကဘဲ သူတို႕ကို အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ ေစ့ေဆာ္မွဳ motivation ျဖစ္ေစမယ္လို႕လည္း ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ့္ဘက္က ေက်ာင္းသားေလးေတြ နဲ႕ အတန္းပိုင္ဆရာကို ျပန္ေမးခဲ့တာကေတာ့ ဒီလိုေကာင္းမြန္ျပည့္စံုတဲ့ Presentation ေတြလုပ္ႏိုင္ဖို႕ သူတို႕ေတြ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ယူခဲ့ရသလဲဆိုတာကိုပါ။ သိရွိခဲ့တဲ့အေျဖကေတာ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေလးေတြကို စာသင္ႏွစ္ ပထမႏွစ္၀က္မွာ ဂ်ပန္အေၾကာင္းေလ့လာခိုင္းတယ္၊ ဒုတိယႏွစ္၀က္မွာ သက္ဆိုင္ရာ သူတို႕Present လုပ္မယ့္ ႏိုင္ငံကို comparative study သေဘာနဲ႕ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံနဲ႕ ႏိွဳင္းယွဥ္ေလ့လာေစတယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။

သူတို႕ေလးေတြဆီက ျမန္မာႏိုင္ငံအေၾကာင္းေလ့လာရင္းနဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံကို သြားခ်င္လာတယ္ဆိုတဲ့စကားေတြ၊ ကၽြန္ေတာ္ျဖည့္စြက္ ရွင္းလင္းျပသခဲ့တဲ့ Presentation ေၾကာင့္ သူတို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ပိုစိတ္၀င္စားလာတယ္ဆိုတာေတြ ၾကားရလို႕ ကၽြန္ေတာ္မအားတဲ့ၾကားထဲက အခ်ိန္ေပးရက်ိဳးနပ္တယ္လို႕ ၀မ္းေျမာက္စြာ ယူဆမိပါတယ္။ ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ခါနီး အခန္းထဲက ထြက္ဖို႕ျပင္ေတာ့ တညီတညြတ္တည္း ျမန္မာလို ၀ုိင္းႏွဳတ္ဆက္ၾကတဲ့
ေနာက္ျပန္ဆံုၾကေသးတာေပါ့
ဆိုတဲ့စကားသံမ်ားကို ၾကားေယာင္ရင္း ဒီပို႕စ္ေလးကို ဒီေန႕ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ Junior High School က ဂ်ပန္ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ မွတ္တမ္းတင္ေရးလိုက္ရပါေၾကာင္း။

6 comments:

  1. ႊThanks for Nice Sharing.
    ဂ်ပန္က အထက္တန္းေက်ာင္းသားေလးေတြ ျမန္မာႏိုင္ငံအေၾကာင္း presentation လုပ္တယ္ဆိုတာသိရလုိ႔ ၀မ္းသာ ဂုဏ္ယူမိပါတယ္။ ေနာက္ထပ္လာဖတ္ပါအံုးမယ္။

    ReplyDelete
  2. wow! good experience.


    momiji

    ReplyDelete
  3. ဒီလိုမ်ိဳးျပည္႕စံုစြာနဲ႕ေရးျပထားတာေရာ.ျမန္မာအေၾကာင္းကိုျပည္႕စံုေအာင္သိေနတာကိုသိရလို႕ bloggerၾကီးကိုေက်းဇူးတင္တယ္။ေနာက္ထပ္ဖတ္ဖို႕လည္းေမွ်ာ္လင္႕ေနပါတယ္။

    ReplyDelete
  4. ျမန္မာရဲ႕အေၾကာင္းသူတို႕ေလးေတြႏွံစပ္စြာသိေနတာကိုသိရလို႕ေက်နပ္မိတယ္။

    ReplyDelete
  5. ကူးေလြ႕April 27, 2010 at 2:04 AM

    ဟို ၾကည္႕ ဒီၾကည္႕နဲ႕ ေရာက္လာ ခဲ႕ပါတယ္။ ဗဟုသုတျဖစ္ စရာ ပို႕စ္ေတြျဖစ္တာေၾကာင္႕ အခ်ိန္ယူၿပီး ဖတ္သြားပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။ ကေလးေတြရဲ႕ ေလ႕လာမႈ က ခ်ီးက်ဴး ဖြယ္ပါပဲ။ အနီးကပ္ေမးခြန္း တို႕၊ ခန္႕မွန္းတို႕နဲ႕ လုံးေထြးခဲ႕တဲ႕ ငယ္ဘဝ ကို ျပန္သတိရမိတယ္။

    ReplyDelete
  6. ဟီး“သူငယ္ခ်င္းက ေခ်ာတဲ့ ဂ်ပန္မေလး ျဖစ္ေနလို႕ပါ :P” ထင္ေတာ့ထင္သား။ ေနာက္တာပါ။ စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ အကိုလံုး။
    “ဘ၀မွာ ကိုယ့္ထက္ ၾကမ္းတမ္းခက္ခဲတဲ့ ခရီးကို ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး၊ ေအာင္ျမင္ေနသူေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနေသးတာ ဆင္ျခင္စရာပါပဲ။
    “ ဟုတ္တယ္ေနာ္။ တခါတေလ ကိုယ့္ဘဝကိုယ္ဆိုးလွျပီထင္တာ။
    ကိုယ့္ထက္ဆိုးျပီး ႀကံ့ႀကံ့ခံႏိုင္တဲ့လူေတြ ေတြ႔ေတာ့ ကိုယ္ညည္းညဴမိတာကို ရွက္မိပါရဲ႕။
    “ကၽြန္ေတာ့္မွာ ခံစားမွဳေတြ အေတာ္စံုသြားပါတယ္။

    ဦးဆံုးကေတာ့ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ ႏိုင္ငံျခားသားကေလးေတြ ကုိယ့္ႏိုင္ငံအေၾကာင္းကို တခမ္းတနား ရွင္းျပတာ နားေထာင္ရလို႕ ဂုဏ္ယူမိတာပါပဲ။ ေနာက္အခ်က္က ဒီ အသက္ (၁၃၊ ၁၄) ႏွစ္အရြယ္ ကေလးေတြက ျမန္မာႏိုင္ငံအေၾကာင္းကို ကၽြန္ေတာ္အေပၚမွာ ေရးျပခဲ့တာေတြအပါအ၀င္ သီတင္းကၽြတ္ မီးထြန္းပြဲ၊ ဗုဒၶအေၾကာင္းပါမက်န္ အေၾကာင္းအရာစံု ကို တကယ့္ကို ႏွံႏွံစပ္စပ္ ေျပာဆိုရွင္းျပႏိုင္လို႕ပါပဲ။ ျမန္မာအသံထြက္ေတြျဖစ္တဲ့ ျခင္းလံုး၊ မုန္႕ဟင္းခါး၊ နန္းႀကီး၊ အုန္းႏို႕ေခါက္ဆြဲ စတာေတြကိုလည္း ပီပီသသ ထြက္ႏိုင္ၾကပါတယ္။ ” အံ့ႀသစရာပဲဗ်ေနာ္။ တခုခုလုပ္ရင္ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ လုပ္တတ္တဲ့ အေလ့အက်င့္ေကာင္းေတြ ရိွတာေတာ့ တကယ္ပဲေနာ္။ အဲဒါေတာ့ ငေသာ္လည္း သတိထားမိတယ္။

    ReplyDelete

comment မ်ား ပါဝင္ေရးသားေပးဖို႕ ဖိတ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။