အေမရိကားမွာ တစ္လတာ

ဂ်ပန္မွာ အေတာ္ေနသားက်ၿပီး၊ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြရဲ ့ ယဥ္ေက်းမွဳ နဲ ့ ေနထိုင္မွဳပံုစံ ကို ႏွစ္သက္လာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အလုပ္ကိစၥနဲ ့ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကို သြားေရာက္ ေနထိုင္ဖို ့ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ ့ၿပီးခဲ့တဲ့ ဇြန္လကုန္မွာ အိုဘားမားတို ့ဌာေန အေမရိကားကို စေရာက္ခဲ့ပါတယ္။

 (နယူးေယာက္ၿမိဳ  ့Times Square ဝန္းက်င္)

ကြ်န္ေတာ့္အေနနဲ ့အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြ အပါအ၀င္ ေရာက္ဖို ့ရာ ခက္ခဲတဲ့ႏိုင္ငံအခ်ိဳ  ့ကို ကံအေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္လို ့ ေရာက္ဖူးေပမယ့္၊ အဓိက အဂၤလိပ္စကားေျပာ ႏိုင္ငံ (၅) ႏိုင္ငံ ရယ္လို ့ ငယ္ငယ္က ဖတ္မွတ္ဖူးတဲ့ အဂၤလန္ (UK) ၊ အေမရိကန္၊ ကေနဒါ၊ ၾသစေၾတးလ် နဲ ့ နယူးဇီလန္ စတဲ့ႏိုင္ငံေတြကို တစ္ႏိုင္ငံမွ မေရာက္ဖူးေသးလို ့

ဒီတစ္ခါေတာ့ ငါတစ္သက္လံုး သင္စားလာတဲ့ အဂၤလိပ္ဘာသာစကားကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး အသံုးခ်ရေတာ့မယ္...ဆိုၿပီးလည္း ဝမ္းသာရပါတယ္။

အေမရိကား ေရာက္ခါစမွာ ေတြ ့ျမင္ေလ့လာမိတာေတြကို (first impression အေနနဲ ့) ေရာက္စ တစ္ပတ္အတြင္းမွာ ေရးခ်င္စိတ္ ျပင္းျပခဲ့ပါတယ္။ မေရးျဖစ္တာ ၾကာသြားျပီျဖစ္တဲ့ ဒီ ဘေလာ့ဂ္ကို အသက္ဆက္ခ်င္တာလည္း ပါပါတယ္။

ဒါေပမယ့္လည္း တစ္လေက်ာ္ ႏွစ္လနားသာ ကပ္လာပါတယ္ စာေရးဖို ့က ေဝးလို ့ေနတာမို ့၊ ကနဦး စိတ္ကူးထားတဲ့ အေမရိကားမွာ တစ္ပတ္ၾကာ ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ကေန တစ္လတာ ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္သာ ျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။

အေမရိကန္ေရာက္စမွာ ဒီႏိုင္ငံကို အစစ အရာရာ ဂ်ပန္ ေပတံနဲ ့တိုင္းတာမိတယ္။

ကမၻာေက်ာ္ JFK ေလဆိပ္သြား လမ္းမႀကီးမွာ ခ်ိဳင့္ခြက္အခ်ိဳ ့၊ လမ္းေဘးဝဲယာက မေသမသပ္ ကြန္ကရစ္တံုးမ်ားကို စတင္ သတိျပဳမိပါတယ္။

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေျပာသလို နယူးေယာက္ၿမိဳ ့ကို ဆႏြင္းမကင္းလို block အလိုက္ တည္ေဆာက္ထားတာမို ့ လမ္း block ေတြ ၾကားတိုင္းမွာ မီးပိြဳင့္ေတြရွိတာ၊ ရွိတဲ့ မီးပိြဳင့္တိုင္းကို နီတာ၊ ၿဖဴတာ (လူကူးလို ့ရရင္ လူပံုစံ မီးျဖဴျပတာမို ့) ဂရုမစိုက္ဘဲ ကားရွင္းရင္ ရွင္းသလို ျဖတ္၊ ျဖတ္ကူးၾကတာမို ့ စည္းကမ္းလိုက္နာရင္ ဒီေဒသခံ မဟုတ္ေၾကာင္း လူသိပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ဝတ္ပံုစားပံုပါ။ ဂ်ပန္မွာ ဂ်ပန္လူမ်ိဳး အမ်ားစုကို အလုပ္ခ်ိန္ အတြင္းနဲ ့သြားလာလွဳပ္ရွား commute လုပ္ရာမွာ Suit နဲ ့ အၿမဲလိုလို ေတြ ့ရေပမယ့္၊ ဒီမွာေတာ့ အေမရိကန္မ်ားရဲ့ ေပါ့ပါးသြက္လက္တဲ့ ထသြားထလာ causal ပံုစံ ဝတ္စားဆင္ယင္မွဳကိုသာ ေတြ ့ရတာမို ့ ဒင္းတို ့ေတြ အလုပ္မ်ား လုပ္ပါေလစလို ့ ထင္မိပါရဲဲ  ့။

ေရာက္စ (၃) ရက္ေလာက္မွာ ကုလသမဂၢ ဘက္ေရာက္လို ့ ကားေပၚကေန အမွတ္မထင္ အျပင္ကို ေငးစဥ္မွာ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဘန္ကီမြန္းနဲ ့ သူ ့အဖြဲ ့သား သံုး၊ ေလးေယာက္ ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး ထမင္းထြက္စား ၾကတာ ျမင္လိုက္မိပါတယ္။ ေၾသာ္ဒီမွာေတာ့ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ႀကီးလဲ တခမ္းတနား မဟုတ္ဘဲ သူလိုငါလိုပါလားလို ့ အေတြးေရာက္မိပါတယ္။

(နယူးေယာက္ၿမိဳ ့ ကမၻာ့ကုလသမဂၢ အေဆာက္အအံု)

အခုကာလက အေမရိကန္ရဲ  ့summer ျဖစ္တာေၾကာင့္ ဒီၾကားထဲ နယူးေယာက္ၿမိဳ ့နဲ့ မလွမ္းမကမ္းက နာမည္ေက်ာ္ Atlantic Ocean ေပၚက Jones Beach ကို ေရာက္ျဖစ္ပါတယ္။

(Jones Beach)

ဒီက ကမ္းေျခ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အရက္ေသစာ ေသာက္စားခြင့္ မရွိတာ၊ ကက္ဆက္၊ သီခ်င္းကို က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ဖြင့္မရတာေတြကို သိလာရေတာ့၊ အေမရိကန္ကို ေရာက္ရင္ လုပ္ခ်င္တာအကုန္ လုပ္လို ့ရမယ္ထင္တဲ့ လူငယ္အခ်ိဳ ့ကို သြားသတိရမိပါတယ္။ ေခ်ာင္းသာ ၊ ေငြေဆာင္ မွာ ေသာက္ခ်င္တိုင္းေသာက္၊ သီခ်င္း ဖြင့္ခ်င္သေလာက္ က်ယ္က်ယ္ဖြင့္လို ့ ရတာေတာင္ အခြင့္အေရး မရွိဘူးလို ့ ထင္ၾကလို ့ပါ။

အဲ...အမွိဳက္ ႀကီးႀကီးမားမားပစ္ဖို ့ၾကံဳလာရင္ေတာ့ ဂ်ပန္မွာလို ပစၥည္းအေပၚ မူတည္ၿပီး ပိုက္ဆံေပးစရာ မလိုတဲ့အတြက္ စိတ္ခ်မ္းသာရပါတယ္။ အမွိဳက္ ခြဲျခားပစ္ဖို ့လိုအပ္ေပမယ့္ ဂ်ပန္မွာေလာက္ precise မျဖစ္၊ အေသးမစိတ္ ၾကပါဘူး။

အေမရိကားမွာ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္ရတာကေတာ့ Tax & Tips လို ့ေခၚရမယ့္ T နွစ္လံုးပါပဲ။

ဘယ္သြားသြား၊ ဘာဝယ္ဝယ္ (၁ဝ) ရာခိုင္ႏွဳန္း နီးပါး ေပးရတဲ့ tax နဲ ့ စားေသာက္ဆိုင္မ်ားမွာ အဓိက မျဖစ္မေန ေပးရတဲ့ (၁၅) ကေန (၂၀) ရာခိုင္ႏွဳန္းေသာ tips ပါပဲ။ ကမၻာ့ေစ်းအႀကီးဆံုး ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံျဖစ္တဲ့ ဂ်ပန္မွာ ေက်ာင္းသားအျဖစ္နဲ ့ ဒီ  T နွစ္လံုး သက္သာေတာ့ ေနေပ်ာ္ခဲ့ပါတယ္။ (အခ်ိဳ  ့ေသာ ဆင္းရဲတဲ့ တတိယနိုင္ငံမ်ားက ဝန္ထမ္းမ်ားကို ဆိုင္ပိုင္ရွင္အခ်ိဳ  ့က လုပ္ခလစာ မေပးဘဲ tips ေပၚမွာသာ ရပ္တည္ခိုင္းၿပီး၊ အျမတ္ထုတ္ၾကေၾကာင္း လည္း ၾကားသိရပါတယ္။ အေမရိကားက ရွိေတာ့ ရွိတယ္ ရွားတယ္ဆိုေသာ အျဖစ္မ်ားလို ့ ဆိုရမွာပါပဲ။)

လူငယ္သဘာဝ အေမရိကန္ night-life ကိုလည္း အေမရိကန္သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ ့ ခံစားၾကည့္ခဲ့ပါေသးတယ္။ Gentlemen's Club မ်ားမွာေတာ့ Gold Label တစ္လံုး အေမရိကန္ေဒၚလာ (၅၀၀)၊ Black Label တစ္လံုး အေမရိကန္ေဒၚလာ (၃၀၀) ေက်ာ္ နဲ ့ အေပါဆံုး ဘီယာေတာင္ (၁၀) ေက်ာ္ နဲ ့ cover charges (ဝင္ေၾကးမ်ား) ရွိတာမို ့ ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္ မသံုးရင္ bankruptcy ျဖစ္သြားႏိုင္ေၾကာင္း ခင္မင္စြာ အသိေပးလိုက္ပါတယ္။ 

တစ္လအတြင္း ေတြ ့ျမင္မိတာေတြက မ်ားတာမို ့အကုန္ေျပာရင္ စာေလးသြားမွာ စိုးရိမ္မိပါတယ္။ ျပည္ပ မထြက္ဖူးေသာ အေမရိကန္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက သူတို ့ရဲ့ subway စနစ္ေတြ ေကာင္းမြန္ သန္ ့ရွင္းေၾကာင္း ေျပာတဲ့အခါမွာေတာ့ ဂ်ပန္ျပန္ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳး ျပံဳး၍သာ ေနခဲ့ပါတယ္...ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ ေအာက္ကဓါတ္ပံုကို ၾကည့္ရင္သိႏိုင္လို ့ပါပဲ။

(ကမၻာေက်ာ္ Grand Central ဘူတာရံုအတြင္း)

အခုေတာ့ ဂ်ပန္ျပည္ ေျမေအာက္ရထား (chikatetsu) အထဲက ေရာက္ပါေတာ့မယ္ (Mamonaku...) ဆိုတဲ့ စကားသံအစား နယူးေယာက္ၿမိဳ ့ေျမေအာက္ရထားထဲက Stand Clear of the Closing Doors, Please! ဆိုတဲ့ ရွတတ အေမရိကန္သံကို တျဖည္းျဖည္း ယဥ္ပါးလို ့ေနမိပါၿပီ...