Thursday, December 31, 2009

ႏွစ္သစ္ကူးမွ ႏွစ္ေဟာင္းအေတြးမ်ား

ဒီေန႕ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ (၁) ရက္ေန႕၊ ဂ်ပန္အခ်ိန္ မနက္ (၄း၅၄) နာရီမွာ ႏွစ္သစ္ကူးနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ အေတြးမ်ား ေတြးေနမိပါတယ္...

မႏွစ္ကေတာ့ ဒီအခ်ိန္ အိုဆာကာမွာ လည္လို႕ပတ္လို႕၊ ေပ်ာ္လို႕ေကာင္းတုန္းေပါ့။ ဂ်ပန္ေရာက္ခါစလည္းျဖစ္လို႕ မႏွစ္က ဒီလိုအခ်ိန္မွာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႕ ဟီရိုရွီးမားသြား၊ အျပန္မွာ အိုဆာကာ ၀င္ၿပီး၊ ႏွစ္သစ္ကူးခဲ့ပါတယ္။ ႏွစ္သစ္ကူးအေတြးမ်ား ေတြးခ်ိန္မရွိေအာင္ကိုပဲ အသစ္အဆန္းမ်ား၊ ေလ့လာစရာမ်ားနဲ႕ အခ်ိန္ကုန္သြားခဲ့တယ္လို႕ မွတ္မိပါတယ္။ ဒီႏွစ္မွာေတာ့ ခရစ္စမတ္မတိုင္ခင္ ၂၃ ရက္ေန႕ေလာက္က စလို႕ မထင္မွတ္ပဲ သြားလာစရာ ပြဲမ်ားဆက္သြားတာ တစ္ပတ္ခန္႕ ျဖစ္သြားလို႕ ႏွစ္သစ္ကူးမွာ ဘာအစီအစဥ္မွ လုပ္မထား၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေခၚတဲ့ပြဲမ်ားကို မသြားဘဲ အိမ္မွာပဲ ေနမယ္လို႕ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။

ထံုးစံအတိုင္း ႏွစ္သစ္တစ္ခုကို ကူးေျပာင္းရင္ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းအခ်ိဳ႕ကေတာ့ ႏွစ္သစ္ကူးရည္မွန္းခ်က္ (New Year Resolutions) မ်ား ခ်မွတ္ေလ့ရွိၾကတာ ၾကားဖူးပါတယ္။ ကုိယ္တိုင္ေတာ့ တစ္ခါမွ New Year Resolutions ရယ္လို႕ ခ်မွတ္ၿပီး လုပ္ခဲ့တာ အခုအရြယ္အထိ မရွိေသးပါဘူး။

တိုက္ဆိုင္လို႕ လုပ္ငန္းခြင္ထဲက ကၽြန္ေတာ္ေလးစားရေသာ ဆရာသမားနဲ႕လြန္ခဲ့ေသာ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ေလာက္က စကားေျပာခဲ့တာ ျပန္အမွတ္ရပါတယ္။ ဆရာသမားက သူငယ္စဥ္ကတည္းက အၿမဲတမ္း စည္းစနစ္၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ေလးနဲ႕ လုပ္ေလ့ရွိေၾကာင္း၊ ဥပမာ ဒီႏွစ္မွာ စာအုပ္ ဘယ္ႏွစ္အုပ္ ကုန္ေအာင္ဖတ္မယ္၊ ဘာလုပ္မယ္ စသည္ကို ရည္ရြယ္ဆံုးျဖတ္ထားၿပီး၊ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေလ့ရွိေၾကာင္း၊ အသက္ဘယ္အရြယ္မွာ ဘယ္လိုလုပ္ငန္းစဥ္ေတြ ၿပီးျပတ္ေနရမယ္ စသျဖင့္လည္း သူအၿမဲစဥ္းစား ႀကိဳးစားလုပ္ေလ့ရွိေၾကာင္း ရွင္းျပဖူးပါတယ္။ သူျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ဘ၀ခရီး၊ လက္ရွိအေျခအေနမွာ ရရွိထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ တာ၀န္နဲ႕ အရည္အခ်င္းမ်ားေၾကာင့္ သူဒီလို အရည္အခ်င္းရွိၿပီး၊ ေအာင္ျမင္တာဟာ ဒီလို well-planned ထား လုပ္ခဲ့တာေၾကာင့္လို႕ ကၽြန္ေတာ္ ထင္ျမင္သံုးသပ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီလို စည္းစနစ္၊ ရည္မွန္းခ်က္ေလးထားၿပီး၊ ေအာင္ျမင္ၿပီးေျမာက္ေအာင္ လုပ္ဖို႕ ရည္ရြယ္ထားေပမယ့္လည္း၊ လက္ေတြ႕မွာေတာ့ အခုအခ်ိန္အထိ တိတိက်က် တစ္ခုခုကို ဆံုးျဖစ္ခ်က္ခ်မွတ္ၿပီး၊ လုပ္တာမ်ိဳး မရွိေသးပါဘူး။ တတ္ႏိုင္သမွ် အေကာင္းဆံုး ႀကိဳးစားမယ္ ဆိုတာေလာက္ပါပဲ။ ဘ၀ဆိုတာကလည္း တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ္ရည္မွန္းလုပ္တဲ့ အတိုင္းလည္း ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္တတ္တာကိုး။

၂၀၁၀ ခုႏွစ္ထဲမွာ အသက္က ၃၀ ေက်ာ္ ၃၁ ႏွစ္ ျပည့္ေတာ့မွာပါ။ စိတ္ကေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို လူငယ္ပဲလို႕ ထင္ေနေပမယ့္ လူငယ္ဘ၀ ကုန္ဆံုးလို႕ လူလတ္ပိုင္းထဲကို သိသိသာသာ ၀င္ေရာက္ေနပါၿပီ။

ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ၊ ပညာေရးနဲ႕ ဆက္စပ္ၿပီးေျပာရရင္ အခုဆိုရင္ ဘာလိုလိုနဲ႕ ဂ်ပန္ေရာက္တာ တစ္ႏွစ္ခြဲေလာက္ ရွိသြားပါၿပီ။ ေရာက္စ Orientation မ်ားနဲ႕ ဘာသာစကားအတြက္ (၃) လ၊ မဟာဘြဲ႕ သုေတသန ေက်ာင္းသားဘ၀ နဲ႕ (၆) လ၊ မဟာဘြဲ႕ ပထမႏွစ္ေက်ာင္းသား (ပထမႏွစ္၀က္) (၆) လ တို႕ကိုျဖတ္ေက်ာ္ၿပီး၊ အခု (ဒုတိယႏွစ္၀က္) အလယ္ ကိုေရာက္ေနပါၿပီ။ ဒီတစ္ႏွစ္ခြဲေလာက္ ကာလဟာ အေတာ္ျမန္ျမန္ပဲ ကုန္သြားခဲ့တယ္လို႕ထင္ပါတယ္။

ကုန္သြားတဲ့အခ်ိန္ေတြနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး စဥ္းစားၾကည့္ရင္ အခ်ည္းႏွီး မျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း အျပည့္အ၀ေတာ့ မေက်နပ္ပါဘူး။ ငါႀကိဳးစားဖို႕လိုေသးတယ္၊ ပိုၿပီးႀကိဳးစားရဦးမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကရွိေနဆဲပါ။ အင္း... ရယ္စရာ ေျပာရရင္ေတာ့ အတန္းအတူတက္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႕ ယွဥ္ရင္ေတာ့ ဘာသာရပ္ယူတာ အပါအ၀င္ အစစ သူမ်ားထက္ ႏွစ္ဆေလာက္ အားထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ အခုျပန္သံုးသပ္ ၾကည့္ရင္ ေကာင္းတာ၊ ဆိုးတာ စတဲ့ အေတြ႕အႀကံဳေတြ အမ်ားႀကီးရပါတယ္။

ေဒသႏ ၱရ အေတြ႕အႀကံဳနဲ႕ပတ္သတ္ၿပီး ေျပာရင္ေတာ့ အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိေတာ့ ဂ်ပန္ျပည္ႀကီးကို ႏွံ႕ခဲ့ၿပီလို႕ဆိုရမွာပါပဲ။

ကၽြန္ေတာ္ေနတဲ့ နာဂိုယာ ကေန စဥ္းစားရင္ အထက္ပိုင္းက ဖူဂ်ီေတာင္၊ တိုက်ိဳ၊ ယိုကိုဟားမား၊ ဆုကုဘား၊ ေအာက္ပိုင္းမွာ က်ိဳတို၊ နာရာ၊ အိုဆာကာ၊ ကိုေဘး၊ ဟီရိုရွီးမား၊ ေအာက္ပိုင္းအစြန္ဆံုး ကာဂိုရွီးမား အထိ ေရာက္ၿပီးသြားပါၿပီ။ တိုက်ိဳ နဲ႕ အိုဆာကာ ဆိုရင္ ေရာက္တဲ့အၾကိမ္အေရအတြက္က အေတာ္မ်ားေနၿပီး၊ ကိုယ္ေနတဲ့ၿမိဳ႕ထက္ေတာင္ သြားလာရမယ့္ ေနရာေတြကို ပိုမွတ္မိေနတယ္လို႕ဆိုရမွာပါပဲ။ တျခားျမိဳ႕ငယ္ေလးေတြကို ေန႕ခ်င္းျပန္ ခရီးတိုေလးေတြ သြားတာပါ ထည့္တြက္ရင္ ကုိယ့္ျမန္မာျပည္ထက္ေတာင္ ပိုႏွံ႕ေနတယ္လို ဆိုရမလားပဲ။

ကိုယ့္ႏိုင္ငံမွာက အလုပ္တစ္ဖက္နဲ႕မို႕ ျပည္တြင္းခရီးထြက္ဖို႕ဆိုတာ အိမ္မက္လိုပါပဲ။ မၾကာခင္လာမယ့္ ေက်ာင္းပိတ္ရက္မ်ားမွာ သြားျဖစ္လို႕ အေမရိကန္အေျခစိုက္စစ္စခန္းရွိတဲ့ အိုကီနာ၀ါ (သို႕) အထက္ပိုင္းက အလြန္ေအးတဲ့ ေဟာ့ကိုင္းဒိုး ေရာက္ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့လည္း အေတာ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းၿပီး၊ ဗဟုသုတရမယ္ ထင္ပါတယ္။

မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္းမ်ားနဲ႕ ပတ္သက္ရင္လည္း အေပၚယံသာမက တစ္ကယ့္ကို ခင္ခင္မင္မင္ေပါင္းလို႕ရတဲ့၊ ဂ်ပန္သူငယ္ခ်င္းေတြ အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံတကာသူငယ္ခ်င္းေတြ တိုးပြားလာလို႕ ၀မ္းသာ ေပ်ာ္ရႊင္မိပါတယ္။ သူတို႕ေတြနဲ႕ အခုအခ်ိန္ကစလို႕ ေနာက္ေနာင္ေရရွည္မွာ ျပန္ေတြ႕ဖို႕၊ လက္တြဲလုပ္ကုိင္ႏိုင္ဖို႕လည္း ေမွ်ာ္လင့္လ်က္ပါပဲ။

ဒါေတြကေတာ့ ႏွစ္သစ္ကူးမွာ ျပန္ေျပာင္းစဥ္းစားမိတဲ့ ႏွစ္ေဟာင္းအေတြးမ်ား ပါပဲ။ ႏွစ္သစ္ကူး ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကိုေတာ့ ေနာက္ပို႕စ္မ်ားမွာ ဆက္စဥ္းစားၾကတာေပါ့ဗ်ာ။

1 comment:

  1. “ဘ၀ဆိုတာကလည္း တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ္ရည္မွန္းလုပ္တဲ့ အတိုင္းလည္း ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္တတ္တာကိုး။”
    ဟုတ္ပါ့ အကို။ တခါတေလ မျမင္ရတဲ့ ကံေတြကလည္း ကိုယ့္ကို ဖုန္းဖုန္းလဲေအာင္ လုပ္တတ္ေသးတယ္ေလ။
    ခရီးေတြ အမ်ားႀကီးထြက္ႏိုင္တာ အားက်တယ္ဗ်ာ။ အကိုေျပာသလိုပဲ ျမန္မာမွာတုန္းက အေျခအေနေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔
    သိပ္မသြားႏိုင္ၾကဘူးေနာ္။ ဖူဂ်ီစံ တက္ျပီးသြားတာ အားက်တယ္။
    ငေသာ္မတက္ႏိုင္ေသးဘူး။ လူႀကီးေတြက ေလထုပါးတယ္။အႏၱာရယ္မ်ားတယ္နဲ႔ မသြားရဘူးဗ်ာ။ သြားသာသြား။ အားေပးတယ္ဗ်ိဳ႕။

    ReplyDelete

comment မ်ား ပါဝင္ေရးသားေပးဖို႕ ဖိတ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။