Sunday, April 4, 2010

ဘြဲ႕ရဂ်ပန္လူငယ္မ်ားရဲ႕ လုပ္ငန္းခြင္ဘ၀ အစ

ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္တဲ့ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာ ဘဲြ႕ရလူငယ္တစ္ေယာက္ အၿမဲတမ္း လုပ္ငန္းခြင္ (Permanent Job) စ၀င္ရင္ တစ္လ လခ ဘယ္ေလာက္ရသလဲ၊ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရဲ႕ ပံုမွန္ ၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ တစ္လ ၀င္ေငြဟာ ဘယ္ေလာက္လဲ ဆိုတာ ဂ်ပန္ကို ေရာက္ခါစကတည္းက သိခ်င္ေပမယ့္ ယဥ္ေက်းမွဳအရ မေမးခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္ပိုင္း ဒီမွာ ေနတာလဲ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာ၊ အားနာစရာ မလိုေတာ့တဲ့ ခင္မင္တဲ့ ဂ်ပန္ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ရလာတာရယ္၊ သူတို႕ေတြကလည္း လိုလိုခ်င္ခ်င္ ေျပာျပခ်င္တာရယ္တို႕ေၾကာင့္ အၾကမ္းဖ်င္း ေမးျမန္း သိခဲ့ရတာေလးေတြကို မွ်ေ၀ခ်င္ပါတယ္။

လခ အေၾကာင္း မေျပာခင္ ဂ်ပန္မွာ ဘြဲ႕ႀကိဳ၊ ဘြဲ႕လြန္ေက်ာင္းသားေတြ အလုပ္ဘယ္လိုရွာသလဲဆိုတာ ရွင္းျပဖို႕လိုပါတယ္။ ဘြဲ႕ႀကိဳ တန္း (undergraduate) နဲ႕ ဘြဲ႕လြန္ (graduate) တန္း ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြဟာ ဘြဲ႕မရခင္ တစ္နွစ္အလိုမွာ အျမဲတမ္း အလုပ္အကိုင္ (Permanent Job) တစ္ခုခု ရေအာင္ ရွာၾကရပါတယ္။ ဘြဲ႕တစ္ခုခု ရၿပီးမွ ေအးေအးေဆးေဆး စိတ္ႀကိဳက္ အလုပ္ရွာမယ္ဆိုတဲ့ ပံုစံ၊ စနစ္မ်ိဳး ဂ်ပန္ရဲ႕ လက္ရွိ လူမွဳစီးပြားေရးနယ္ပယ္မွာ မရွိေတာ့ပါဘူး။




(၂၀၁၀၊ မတ္လက နာဂိုယာမွာက်င္းပတဲ့ ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ အခမ္းအနား တက္ေရာက္လာၾကတဲ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ား)

ဒါေၾကာင့္ ပံုမွန္ ေလးႏွစ္တက္ရတဲ့ (Bachelor's Degree) ဘြဲ႕တန္းမွာ တတိယႏွစ္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ၊ (Master's Degree) ဘြဲ႕လြန္တန္း မွာ မဟာတန္း ပထမႏွစ္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြဟာ ေက်ာင္းစာထက္ အလုပ္အကိုင္ ရွာေဖြဖို႕အတြက္ ျပဳလုပ္ေပးတဲ့ အလုပ္ရွာ ေဆြးေႏြးပြဲ (ဂ်ပန္ေက်ာင္းသားမ်ား အေခၚ Shukatsu / Job-Hunting Seminar) မ်ား၊ အလုပ္ခြင္ အင္တာဗ်ဴးမ်ား နဲ႕သာ အလြန္အမင္း အလုပ္ရွဳပ္ၾကတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။

ဒီလို အလုပ္ရွာေဆြးေႏြးပြဲမ်ားတက္ဖို႕၊ အင္တာဗ်ဴးမ်ားေျဖဖို႕ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြဟာ ဂ်ပန္တစ္ႏိုင္ငံလံုးကို အိမ္ဦးနဲ႕ၾကမ္းျပင္လို ဥဒဟို သြားလာၾကရပါတယ္။ ဥပမာ - မနက္မွာ တိုက်ိဳ၊ ညေနမွာ အိုဆာကာ၊ ေနာက္တစ္ရက္မွာ နာဂိုယာ နဲ႕ ဖူကူအိုကာ ကို ေရာက္ခ်င္ ေရာက္ေနတတ္ၾကပါတယ္။

Shinkensen လို႕ ေခၚတဲ့ က်ည္ဆန္ရထားရဲ႕ ေကာင္းမွဳေၾကာင့္ ဂ်ပန္တစ္ႏိုင္ငံလံုးကို အခ်ိန္သက္သက္သာသာနဲ႕ သြားႏိုင္တာလည္း ပါတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ က်ည္ဆန္ရထားကလည္း ေစ်းအလြန္ႀကီးတာေၾကာင့္ သူတို႕လည္း ခ်င့္ခ်ိန္ စီးၾကရတာပါပဲ။ (ဥပမာ - ကီလိုမီတာ ၅၅၀ ခန္႕ကြာေ၀းတဲ့ အုိဆာကာ-တိုက်ိဳ ခရီးကို က်ည္ဆန္ရထားနဲ႕ တိုက္ရိုက္သြားရင္ အခ်ိန္ (၃) နာရီခန္႕သာ ၾကာပါမယ္။ ဒါေပမယ့္ ယန္းတစ္ေသာင္းငါးေထာင္ (အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၅၀ ခန္႕) ေတာ့ ကုန္ပါမယ္။)

ဒီလို ဘြဲ႕မရခင္ တစ္ႏွစ္မွာ ႀကိဳတင္ အလုပ္ရွာရတာဟာ ဂ်ပန္လူငယ္ေတြၾကားမွာ ယဥ္ေက်းမွဳ ထံုးစံတစ္ခုလို ျဖစ္ေနၿပီး၊ အလုပ္ေကာင္းေကာင္း မရမွာ စိုးရိမ္ပူပန္ရတဲ့ pressure လည္း အေတာ္မ်ားတာကို ေတြ႕ျမင္ေနရပါတယ္။

သူတို႕ၾကားမွာ ဘြဲ႕ရၿပီးၿပီးခ်င္း ငါက ဘယ္ကုမၸဏီမွာ ဘာရာထူးနဲ႕ အလုပ္၀င္မွာ ဆိုတဲ့အရာဟာလည္း အၿပိဳင္အဆိုင္ တစ္ခုလိုလဲ ျဖစ္ေနတာကို ရိပ္စားမိပါတယ္။ ဘြဲ႕ရၿပီးၿပီးခ်င္း စတင္၀င္ေရာက္မယ့္ အလုပ္ခြင္ နဲ႕ မိမိရဲ႕ visiting card ကို သူငယ္ခ်င္း အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ မေျပာႏိုင္၊ မျပႏိုင္ရင္ အင္မတန္မွ ဂုဏ္ငယ္၊ သိမ္ငယ္ဖြယ္ရာ၊ ရွက္စရာလို႕ သူတို႕ အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ ယူဆထားၾကပါတယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ ႏွစ္၊ ၁၅ ႏွစ္ ခန္႕တုန္းက၊ ကမၻာ့စီးပြားေရး၊ ဂ်ပန္စီးပြားေရးေကာင္းတုန္းက ဆိုရင္ အလုပ္ရွာရတာ အခုလို သိပ္မခက္ခဲ (competitive) မျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဘြဲ႕ရတစ္ေယာက္ အတြက္ အလုပ္ေကာင္း ၃၊ ၄ ခု ေစာင့္ေနေၾကာင္း၊ ႀကိဳက္ရာေရြး လုပ္လို႕ရေၾကာင္း နဲ႕ အလုပ္ရွာေဆြးေႏြးပြဲ၊ အင္တာဗ်ဴးမ်ားကို သြားလာရတဲ့ ကုန္က်စရိတ္မ်ားကို သက္ဆိုင္ရာကုမၸဏီမွ က်ခံေပးလို႕ အလုပ္ရွာရင္ အျမတ္ေတာင္ထြက္ေၾကာင္း ပါေမာကၡတစ္ဦး ေျပာျပတာကိုလည္း အမွတ္ရမိပါတယ္။ (ဥပမာ - နာဂိုယာက ေက်ာင္းသားတစ္ဦး တိုက်ိဳမွာ အလုပ္ခြင္ အင္တာဗ်ဴး (၃) ခု သြားေျဖတယ္ဆိုပါေတာ့၊ တိုက်ိဳမွာ ရွိတဲ့ ကုမၸဏီ (၃) ခု စလံုးက ခရီးစရိတ္ေပးလို႕ အရင္းထက္ အျမတ္ေတာင္ ထြက္တယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။)

ဒါေပမယ့္ အခု လက္ရွိကာလမွာေတာ့ ဂ်ပန္ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ဟာ အလုပ္ရရွိဖို႕ အလုပ္ရွာ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား၊ အင္တာဗ်ဴးမ်ားအတြက္ ေနထိုင္သြားလာ စားေသာက္စရိတ္ အၾကမ္းဖ်င္း အေမရိကန္ေဒၚလာ (၁၀၀၀) ကေန (၃၀၀၀) ၀န္းက်င္အထိ ရင္းႏွီးရတယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။ ကုမၸဏီမ်ားကလည္း ခရီးစရိတ္ မေပးေတာ့ဘူးလို႕ သိရပါတယ္။

သူတို႕ေတြ လခ ဘယ္ေလာက္ရသလဲ မေျပာျပခင္ သူတို႕ဘယ္လိုအလုပ္မ်ိဳးကို စိတ္၀င္စားတယ္ ဆိုတာ အနည္းငယ္ ရွင္းျပခ်င္ပါတယ္။ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္တဲ့ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာ လူငယ္အမ်ားစုက ကုမၸဏီ၀န္ထမ္း (သူတို႕အေခၚ kaishain) သာ ျဖစ္ရင္ၾကပါတယ္။ အၾကမ္းဖ်င္းအားျဖင့္ ၀န္ႀကီးဌာနမ်ားက အစိုးရ၀န္ထမ္း အလုပ္ကို အထင္ႀကီး၊ ဂုဏ္ယူၾကေပမယ့္ အစိုးရအရာရွိ ၀င္ခြင့္စာေမးပြဲရဲ႕ ခက္ခဲမွဳေၾကာင့္ တေၾကာင္း၊ ကုမၸဏီမ်ားမွာ အလုပ္လုပ္ရင္ ေငြးေၾကးအပါအ၀င္ ဘ၀မွာ ပိုမိုေအာင္ျမင္ႏိုင္တယ္လို႕ ေယဘုယ် ယူဆၾကတာက တေၾကာင္း၊ ကုမၸဏီ၀န္ထမ္းအလုပ္က ဘြဲ႕ရလူငယ္မ်ားအၾကားမွာ ပိုေခတ္စားတာကို သတိထားမိပါတယ္။

ေနာက္သူတို႕ေတြလည္း ေယဘုယ်အားျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ နဲ႕ အျခားႏိုင္ငံအခ်ိဳ႕ေတြမွာလိုပဲ ရတဲ့ဘြဲ႕နဲ႕ တိုက္ရိုက္ သက္ဆိုင္တဲ့အလုပ္မွာ လုပ္ၾကတဲ့သူ ရွားပါတယ္။ ဘြဲ႕ဟာ လိုအပ္ခ်က္၊ သတ္မွတ္ခ်က္ တစ္ခုသာ ျဖစ္ၿပီး၊ ဘြဲ႕နဲ႕ လားလားမွ် မသက္ဆိုင္တဲ့ အလုပ္ေတြကို ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ၾကသူေတြ အမ်ားအျပားပါပဲ။


ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႕ ဒီပို႕စ္ရဲ႕အစမွာ ဆိုခဲ့တဲ့အတိုင္း ဘြဲ႕ရဂ်ပန္လူငယ္ေတြ လခ ဘယ္ေလာက္ရသလဲဆိုတာ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ ဘြဲ႕မရခင္ တစ္ႏွစ္မွာ ႀကိဳတင္အလုပ္ရွာထားတဲ့၊ အသက္(၂၀) (၂၁) အရြယ္ သာမန္ဘြဲ႕ရ ဂ်ပန္လူငယ္တစ္ေယာက္ဟာ ဘြဲ႕ရၿပီးၿပီးခ်င္း အၿမဲတမ္း အလုပ္ (Permanent Job) အတြက္ အရည္အခ်င္း နဲ႕ ကုမၸဏီေပၚမူတည္ၿပီး လစဥ္ တစ္လကို ယန္း ေသာင္း ၂၀ (အေမရိကန္ေဒၚလာ ၂၀၀၀) နဲ႕ယန္း ၃၅ ေသာင္း (အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃၅၀၀) ၾကား ရပါတယ္။

ဘြဲ႕ရလူငယ္တစ္ေယာက္ အေနနဲ႕ နာမည္ႀကီး ကုမၸဏီမွာ ယန္း ၃၅ ေသာင္းနဲ႕ ခန္႕အပ္ ခံရၿပီဆိုရင္ေတာ့ မိမိရဲ႕အတန္းတူ သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားမွာ အေတာ္ကို မ်က္ႏွာပြင့္ၿပီး၊ အလွ်ံအပယ္ ပါတီေပးေလ့ရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ယခု ၂၀၁၀၊ မတ္လမွာ ဘြဲ႕ရတဲ့ ဂ်ပန္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကေတာ့ တိုက်ိဳမွာရွိတဲ့ ကုမၸဏီႀကီးတစ္ခုမွာ တစ္လ ယန္း ၃၅ ေသာင္းနဲ႕ အလုပ္ရထားတာမို႕ သူ႕ပါတီမွာ အရက္ပုလင္းမ်ိဳးစံု ပုလင္း (၂၀) ေက်ာ္နဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ဒါနျပဳသြားပါေသးတယ္။

ႀကံဳႀကိဳက္တုန္း တဆက္တည္းေျပာျပရရင္ အစိုးရတကၠသိုလ္ (Public University) မ်ားက ပါေမာကၡတစ္ေယာက္ရဲ႕ လစာကေတာ့ တစ္လကို ယန္း ေသာင္း (၃၀) (အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃၀၀၀ ေက်ာ္) ရေၾကာင္း ပါေမာကၡတစ္ဦး ေျပာဘူးတာ မွတ္မိပါတယ္။

ေနာက္ၿပီး၊ ဂ်ပန္ေတြ စီးပြားေရး မေကာင္းဘူး၊ လုပ္ခ၊ အပိုဆုေၾကး (Bonus) ေတြ ျဖတ္တယ္ ဆိုေပမယ့္လည္း Bonus က တစ္ႀကိမ္ကို ယန္း ေသာင္း ၂၀-၃၀ နဲ႕ တစ္ႏွစ္မွာ ႏွစ္ခါ ေပးေနၿမဲ၊ ရေနဆဲဆိုတာကို Bonus ရလို႕ ဘီယာအတူတူ ေသာက္ျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ ဂ်ပန္သူငယ္မ်ား ေက်းဇူးေၾကာင့္ သိရပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ အၾကမ္းဖ်င္း ဂ်ပန္မွာ အသက္ (၂၀) (၂၁) အရြယ္၊ ဘြဲ႕ရဂ်ပန္လူငယ္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႕ တစ္လကို ယန္း ၂၅ ေသာင္း ၀န္းက်င္နဲ႕ အနာဂတ္အတြက္ အတိုင္းအတာ တစ္ခု အထိ စိတ္ေအးရပါတယ္။

ဒီပို႕စ္ကို ေရးေနရင္း မဟာဘြဲ႕ရ ဂ်ပန္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ သူ႕ရဲ႕ ဘြဲ႕ရႏွဳတ္ဆက္ပြဲမွာ ေျပာသြားတာကိုလည္း ျပန္ေျပာျပခ်င္ပါေသးတယ္။

သူငယ္ခ်င္းက အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မွဳ ဘာသာရပ္နဲ႕ မဟာဘဲြ႕ရသြားသူပါ။ သူ႕ကို ဘြဲ႕ရၿပီးေတာ့ မင္းဘာလုပ္မွာလဲလို႕ ၀ိုင္းေမးၾကေတာ့… ငါ တကၠစီေမာင္းမယ္လို႕ ေျဖသြားပါတယ္။ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မွဳ ဘာသာရပ္နဲ႕ဘြဲ႕ရၾကသူ ဂ်ပန္သူငယ္ခ်င္း အမ်ားစုက ကုလသမဂၢ (UN) မွာ လုပ္မယ္။ International NGOs တစ္ခုခုမွာ လုပ္မယ္ စသျဖင့္ အၿပိဳင္အဆိုင္ ေျပာေနၾကခ်ိန္မွာ တကၠစီေမာင္းမယ့္ သူငယ္ခ်င္းေၾကာင့္ အေတာ္ပြဲက်သြားပါတယ္။

ေဒသဆိုင္ရာ၊ ကမၻာ့ဆိုင္ရာေတြ (၂) ႏွစ္ေလာက္ ႀကီးႀကီးမားမား ေလ့လာၿပီးခါမွ ဘြဲ႕လည္းရေရာ၊ တကၠစီ ေမာင္းမယ္ဆိုတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေၾကာင့္ လုပ္ငန္းခြင္နဲ႕ ပတ္သက္ရင္ ရည္ရြယ္ခ်က္ ႀကီးႀကီးထားၾကတဲ့၊ ကုလသမဂၢ နဲ႕ နိုင္ငံတကာ NGOs မ်ားမွာ အဆင့္ျမင့္ရာထူးေတြ လုပ္ကိုင္ခ်င္ၾကတဲ့ အတန္းေဖာ္ သူငယ္ခ်င္းတသိုက္ ငိုရအခက္၊ ရီရအခက္ ျဖစ္ကုန္ပါတယ္။

သူက အခု မဟာဘြဲ႕ရၿပီးတဲ့ေနာက္၊ (၂) ႏွစ္ေလာက္ ေငြစုၿပီး ေဆးကုတဲ့ဆရာ၀န္ ျဖစ္ဖို႕ ေက်ာင္းဆက္တက္ခ်င္ေသးေၾကာင္း နဲ႕ လက္ရွိသူ႕အေနနဲ႕ ကုမၸဏီတစ္ခုခုမွာ ၀င္လုပ္ရင္ ယန္း ၂၀၊ ၂၅ ေသာင္း ေလာက္သာ ရႏိုင္တာမို႕၊ တိုက်ိဳမွာ သူတကၠစီ သြားေမာင္းရင္ တစ္လ ယန္း ၃၅ ေသာင္း ေလာက္ရႏိုင္တယ္လို႕ သူ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ကၽြန္ေတာ့္ကို ေနာက္သီးျခား ရွင္းျပပါတယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီျဖစ္ရပ္၊ အေျခအေနေလးေတြဟာ လက္ရွိ ဂ်ပန္႔ လူမွဳ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး နယ္ပယ္ေတြမွာ တကယ္ျဖစ္ေနတာမို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕တေတြ တစံုတရာ ေတြးစရာေလးမ်ား ရႏိုင္ဖို႕ မွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္။ (Shukatsu / Job-Hunting Seminar ဆိုင္ရာ ဗီဒီယိုမ်ားကို YouTube မွာ သြားေရာက္ၾကည့္ရွဳႏိုင္ပါတယ္။)

5 comments:

  1. ကိုလံုးတုန္းေရ....
    သူတို႔အေၾကာင္းကလည္း စိတ္၀င္စားစရာပဲဗ်ာေနာ္...။
    ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ (အခုအခ်ိန္မွာ) သူတို႔ရဲ႕ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈေတြကို ဖတ္ရင္းေမာသြားမိတာ အမွန္ပဲဗ်ာ...။
    တစ္ကယ္ေတာ့ တခ်ိဳ႕ၿပိဳင္ဆိုင္မႈေတြဟာ... အသက္အ႐ြယ္ရလာတာနဲ႔အမွ်... ဘာမွ အဓိပၸါယ္မ႐ွိေတာ့တာ ကိုယ္တုိင္ျမင္ခဲ့၊ သိခဲ့မိလို႔ပဲေလဗ်ာ....။
    အဲ့ဒီမွာ ေနေကာင္းအဆင္ေျပတယ္ဟုတ္... ကိုလံုးတုန္း....း))
    ခင္မင္တဲ့
    ဏီလင္းညိဳ

    ReplyDelete
  2. အားေပးပါတယ္
    စာေတြ ဆက္ေရးပါ
    ကိုယ္တိုင္လည္း ဘြဲ႕လြန္တက္ေနသူပါ
    undergrad တုန္းကလည္း ဒီကေနပဲ ၿပီးသြားတာပါ
    ဒါေပမယ့္ အေတြ႕အႀကံဳေတြ ျပန္ခ်မျပႏိုင္တာကို ႏွေမ်ာမဆံုးပါဘူး
    ခုလိုေရးတဲ့သူ ရွိတာ ၀မ္းသာပါတယ္
    (comments from deleted post, on April 5, 2010 10:03 PM)

    ReplyDelete
  3. ဟုတ္ပါတယ္ အကုိေရ...ဂ်ပန္မွာ အလုပ္ရဖို ့ ရွာရတာေတာ္ေတာ္ခက္ပါတယ္..အသက္ၾကီးေလ အလုပ္ရဖို ့ခက္ေလလို ့ ဂငယ္တစ္ေယာက္ကေျပာပါတယ္..ေက်ာင္းမွာလည္း အကိုေျပာသလို မျပီးခင္တည္းက အလုပ္ရွာေနရတဲ ့ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြတစ္ပံုၾကီးပဲဗ်ာ..ဂငယ္ေတြရဲ ့အခ်င္းခ်င္းျပိ ုင္ဆိုင္မွဳကလည္းျပင္းထန္တယ္ေနာ္...ဟူးးးး

    ReplyDelete
  4. ကုိလံုးတံုးေရ
    မဂၤလာပါ။

    ျဖတ္သန္းခဲ႔ရတယ္ အဲဒီလမ္းေတြ။
    အခုကေတာ႕ သိတဲ႔အတိုင္းပဲ၊ စီးပြါးေရးမေကာင္းေတာ႕ ခန္႕မယ္လို႕ စာပို႕ျပီး မခန္႕ေတာ႕တဲ႕ ကုမၸဏီေတြလည္းရွိသလို၊ ကုမၸဏီလစာေတြလည္း နည္းသြားတယ္။ ကၽြန္မတို႕ကုမၸဏီ ဆိုရင္ လာမည္႕ ၂၀၁၁ အတြက္ အသစ္တစ္ေယာက္မွမေခၚဘူး။ အထူးသျဖင္႔ ေငြေႀကးနဲ႕ ဘဏ္လုပ္ငန္း စေတာ႕ ေတြနဲ႕ ပတ္သက္တဲ႕ ကုမၸဏီေတြဆို စီးပါြးေရးျပန္ေကာင္းလာျပီလို႕ အျပတ္မေျပာႏိုင္ေသးတဲ႕ အခ်ိန္ျဖစ္ေနတယ္။

    ပို႕စ္ကေကာင္းတယ္။
    ခင္မင္လွ်က္
    ကုမၸဏီ

    ReplyDelete
  5. ဖတ္မွတ္သြားပါတယ္။

    ReplyDelete

comment မ်ား ပါဝင္ေရးသားေပးဖို႕ ဖိတ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။